epirus net

Ο ποταμός Καλαμάς εκβάλλει κοντά στο χωριό Ράγιο στα βορειοδυτικά του Νομού Θεσπρωτίας, ανάμεσα από το Μαυρονόρος και το λόφο της Μαστιλίτσας. Χωματόδρομος φτάνει ως το σημείο που ανοίγεται το Δέλτα, ενώ από εκεί και κάτω πρέπει να συνεχίσει κανείς με τα πόδια ως το σημείο που τα νερά του ποταμού ενώνονται με τη θάλασσα.

Διαδρομή στο Δέλτα του Καλαμά
Το Δέλτα του Καλαμά αποτελεί καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών, όπως ο λευκοτσικνιάς, ο χρυσαετός, ο καλαμοτσικνιάς, κ.ά., αλλά κυρίως για αγέλες άγριων αλόγων. Στις όχθες του ποταμού φυτρώνουν πλατάνια. Τα περισσότερα από τα νησάκια που σχηματίζονται στο σημείο έχουν σκεπαστεί από τις προσχώσεις του ποταμού. Εξίσου καλός τρόπος για να παρατηρήσετε τα χιλιάδες πουλιά που φωλιάζουν στο Δέλτα είναι να το επισκεφτείτε με καΐκι από τη Σαγιάδα.

Διαδρομή στα στενά του Καλαμά
Η πρόσβαση στην περιοχή είναι δυνατή από πολλά σημεία, με αφετηρία είτε τα Ιωάννινα, είτε την Ηγουμενίτσα, είτε τους Φιλιάτες. Στην αρχή και το τέλος του φαραγγιού, πάνω σε ογκώδεις βράχους στέκουν οι ακροπόλεις της Οσδίνας και της Ραβενής. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσετε παλιούς νερόμυλους, τις δυο ακροπόλεις με βυζαντινή οχύρωση και μεταβυζαντινές εκκλησίες, σπάνια είδη χλωρίδας καθώς και τον απότομο γκρεμό στη θέση «Φαραγγοπήδημα».

Οι Κήποι Ζαγορίου είναι οικισμός γνωστός από το 1431. Πρόκειται για την πρώην πρωτεύουσα του Ζαγορίου με αξιόλογα κτίρια, γεφύρια. Το χωριό απέχει 38 χλμ. από τα Ιωάννινα, την πρωτεύουσα του νομού και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων. Αξίζει να το επισκεφθείτε.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στους Φραγγάδες: Νερόμυλος Βαλέκα, πέτρινο γεφύρι του Πετσιώτη, ναός Αγίου Δημητρίου του 1779, ναός Αγίου Νικολάου του 17ου αιώνα, μονή Παναγίας, παραδοσιακές βρύσες και λιθόστρωτα
• Στους Νεγάδες: Ναός τρισυπόστατος του 1779 με σπουδαίες αγιογραφίες και επίχρυσο τέμπλο
• Στο Κουκούλι: Παλαιά αρχοντικά Κόκκορη και Πλακίδα, παραδοσιακές βρύσες του Μπασιά και Μάνθου, παλαιό σχολείο, λαογραφικό μουσείο Λαζαρίδη, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 1788
• Στο Δίλοφο: Παλαιά αρχοντικά σπίτια, σχολή Αναγνωστοπούλου του 1855
• Στους Κήπους: Μονή Μπάγιας του 1841, ναός Αγίου Νικολάου του 1779, ναός Αγίας Παρασκευής, λαογραφικό μουσείο Α. Τόλη, γεφύρι Κόκκορη του 1750, γεφύρι του Πλακίδα (Καλογερικό) του 1748, γεφύρι Κοντοδήμου – Λαζαρίδη, γεφύρι Πετσώνη, γεφύρι Ντόβρης, γεφύρι Μερισσιού

Από τα αντιπροσωπευτικότερα χωριά του Ανατολικού Ζαγορίου είναι το Γρεβενίτι το οποίο απέχει 44 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 980 μέτρων. Έχει υπέροχη θέα, πολύ πράσινο και άφθονα τρεχούμενα νερά.

Πολλοί κάτοικοι σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής και προς τιμήν τους έχει στηθεί μία μαρμάρινη στήλη με τα ονόματα τους στην είσοδο του χωριού. Οι κάτοικοι που μένουν σήμερα μόνιμα στο χωριό ασχολούνται με την κτηνοτροφία , την υλοτομία και τη μελισσοκομία.

Ο επισκέπτης θα βρει στο Γρεβενίτι ιατρικό κέντρο, καταστήματα και ξενώνα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στο χωριό αρκετή τουριστική κίνηση.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στο Γρεβενίτι: Μονή Βουτσάς, παραδοσιακές βρύσες, γεφύρι Τσίπιανης του 1875, μνημείο εκτελεσθέντων
• Στη Δόλιανη: Γεφύρι Ντέλγινας, βράχια του Κουρή
• Στο Τρίστενο: Νερόμυλος
• Στους Μηλιωτάδες: Γεφύρι Καμπέρ αγά
• Στη Βωβούσα: Γεφύρι Αώου, εθνικός δρυμός Βάλια Κάλντα
• Στο Φλαμπουράρι: Ναός Αγίου Νικολάου

Ανθούσα:
Χωριό της περιοχής χτισμένο σε όμορφο τοπίο.

Αγιά:
Χωριό χτισμένο στο πιο ορεινό σημείο της περιοχής. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η ωραία παραλία Σαρακίνικο.

Η κοινότητα των Μελισσουργών βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Άρτας, μετά την Άγναντα και τα Πράμαντα, σε υψόμετρο 860 μέτρων. Απέχει 103 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Το μεγάλο ελατοδάσος του Αετού, οι πηγές με τα κρύα νερά και οι καταρράκτες πάνω από το χωριό καθιστούν στο ορεινό αυτό χωριό κατάλληλο για διακοπές.

Αξιοθέατα στους Μελισσουργούς:

• Καταρράκτες
• Εκκλησία Κοιμήσεως Θεοτόκου
• Δάσος Αετού
• Πηγές

Το Κομπότι βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Άρτας και απέχει 12 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Είναι χτισμένο μέσα σε ελαιώνα και τα σπίτια είναι ωραία παραδοσιακά πετρόκτιστα. Είναι έδρα του Δήμου Κομποτίου. Πρόκειται για την πατρίδα του ιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας, Νικολάου Σκουφά και του μέλους της Φιλικής Εταιρείας Κ. Γεροστάθη.

Αξιοθέατα στο Κομπότι:

• Ναός Αγίου Γεωργίου. Στον περίβολο του ναού υπάρχει κοινοτάφιο των Ε. και Κ. Γεροστάθη. Στα κειμήλια του ναού περιλαμβάνεται κεντητός επιτάφιος του 1647
• Ανδριάντας του Σκουφά, στην κεντρική πλατεία
• Μνημείο Γ. Καραϊσκάκη, στην πλατεία Καπιτάνου
• Εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου όπου ετάφησαν οι πεσόντες Έλληνες και Φιλέλληνες στη μάχη του Πέτα εναντίον των Τούρκων
• Κούλιες του 1832 στη θέση Πλατύ
• Στους Σελλάδες: Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου
• Το χωριό Κομμένο: Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται και το ιστορικό χωριό που κατέστρεψαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της κατοχής.

Κορωνησία
Η Κορωνησία Βρίσκεται στην περιοχή του Αμβρακικού κόλπου και είναι έδρα του Δήμου Αμβρακικού. Απέχει 26 χλμ. νοτιοδυτικά από την πόλη της Άρτας. Είναι παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται σε ένα μικρό γραφικό νησί. Το νησί αυτό ενώνεται με την ξηρά με μακρύ στενό πέρασμα. Στις όμορφες ψαροταβέρνες του δοκιμάζει κανείς τα φρέσκα θαλασσινά.

Αξιοθέατα στην Κορωνησία:

• Βυζαντινός Ναός Γεννήσεως Θεοτόκου (Παναγία Κορωνησίας). Πρόκειται για δείγμα βυζαντινής κληρονομιάς και σώζεται μόνο ο μικρός ναός, που είναι ο παλαιότερος της βυζαντινής Άρτας (1193)
• Εκκλησάκι Αγίου Ονουφρίου, στον περίβολο του βυζαντινού ναού Γεννήσεως Θεοτόκου

Αξιοθέατα στο χωριό Βίγλα:

• Μεταβυζαντινή μονή Παναγίας Ροδιάς

Το Κεφαλόβρυσο είναι ένα χωριό της περιοχής Πωγωνίου, χτισμένο σε υψόμετρο 650 μέτρων. Είναι έδρα του δήμου Άνω Πωγωνίου. Αποτελεί σημαντικό οικονομικό κέντρο για την περιοχή του Πωγωνίου καθώς στο Κεφαλόβρυσο είναι εγκατεστημένο ένα από τα 5 εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων.

Άλλα χωριά της περιοχής:

Το χωριό Βήσσανη του Πωγωνίου είναι χτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων, και απέχει 8 χλμ. από το Δελβινάκι. Το χωριό που ιδρύθηκε κατά το 14ο αιώνα, αναπτύχθηκε σημαντικά και αποτέλεσε στα χρόνια της τουρκοκρατίας πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής Πωγωνίου.

Στη Βήσσανη υπήρχε σχολείο πριν το 1770 και μάλιστα εδώ έμαθε τα πρώτα γράμματα ο Αλή Πασάς. Σχετικά με την προέλευση του ονόματος του χωριού, οι απόψεις διίστανται. Η επικρατέστερη άποψη για την ονομασία είναι ότι προέρχεται από τη λέξη «Βήσσα» που σημαίνει «σύδενδρες λακιές», κάτι που διαπιστώνει κανείς εύκολα για τη τοποθεσία όπου βρίσκεται το χωριό.

Η Βήσσανη γνώρισε μεγάλη ακμή, γεγονός που μαρτυρούν και τα ωραία λιθόκτιστα σπίτια, το Παρθεναγωγείο, το ελληνικό Σχολείο και η μεγάλων διαστάσεων εκκλησία του Αγ. Νικολάου του 18ου αιώνα Κοντά στη Βήσσανη βρίσκεται και η περίφημη Μονή Άβελ.

Στην Κάτω Μερόπη υπάρχει λαογραφική συλλογή που στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό σχολείο και στη θέση Γκλάβα εντοπίστηκαν προϊστορικοί κιβωτιόσχημοι τάφοι. Η κοντινή Μονή του Αγ. Ιωάννη Προδρόμου (1614), ο ναός του Αγ. Αθανασίου (1585) και ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου (1413) έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία. [Δείτε επίσης: Ναοί στην Κάτω Μερόπη]

Στο χωριό Παλαιόπυργος του Πωγωνίου βρέθηκαν στη θέση Παλιουριά αρχαιολογικά ευρήματα της προϊστορικής περιόδου. Επίσης κοντά στο χωριό υπάρχει το πέτρινο γεφύρι Γκρέτσι στο στενό φαράγγι του Γορμού και παραδοσιακός νερόμυλος που έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο.

Το Καλπάκι απέχει 30 χλμ. από την πόλη των Ιωαννίνων, στην εθνική οδό Ιωαννίνων – Κοζάνης. Έχει συνδέσει το όνομα του με το ιστορικό ΟΧΙ του 1940. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου.

Στην περιοχή υπήρξαν αρχαίες πολιτείες των Μολοσσών που καταστράφηκαν το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους (Ευρυμενές, Ελαία, Στύμβαρα, Φωτική – η μετέπειτα οχυρωμένη βυζαντινή πολιτεία Βελλάς).

Αξιοθέατα στο Καλπάκι:

• Το πολεμικό μουσείο
• Η μονή Βελλάς
• Η σπηλιά του στρατηγείου της VIII Μεραρχίας κατά τον πόλεμο του 1940
• Οι πηγές Βελλάς

Κοντά στο Καλπάκι βρίσκονται και τα Δολιανά, ένα άλλο αξιόλογο χωριό της περιοχής Πωγωνίου. Τα Δολιανά είναι χτισμένα σε ένα λόφο με πανοραμική θέα προς την κοιλάδα του Άνω Καλαμά. Βρίσκονται 4 χιλιόμετρα μετά το Καλπάκι στο δρόμο προς Κακαβιά.

Τα Δολιανά είναι ένα γραφικό χωριό με παραδοσιακά λιθόκτιστα αρχοντικά, γραφικά σοκάκια και έναν διατηρητέο νερόμυλο, που μαρτυρούν τον σημαντικό οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό ρόλο που διαδραμάτισαν τα Δολιανά κατά το παρελθόν.

Τα Δολιανά ήταν ο τόπος καταγωγής του Γεωργίου Γεννάδιου, μεγάλου διδάσκαλου του Γένους. Κοντά στα Δολιανά βρίσκεται και το μοναστήρι του Ιακώβου, που χτίστηκε τον 12o αι. π.Χ. και υπήρξε σημαντικό κέντρο Αγιογραφίας, αλλά και σημαντικά βυζαντινά ψηφιδωτά στη θέση Οπάς.

Στα Δολιανά υπάρχει βιβλιοθήκη και επίσης, εκεί βρίσκεται η έδρα της Μητρόπολης Δυινουπόλεως – Πωγωνιανής – Κόνιτσας. Τον Οκτώβριο γίνεται στο χωριό γιορτή τσίπουρου.

Η κοινότητα Θεοδωριάνων βρίσκεται 81 χλμ. βορειοανατολικά της Άρτας, ανάμεσα από κορυφές των Τζουμέρκων, στους πρόποδες της γνωστής Κωστηλάτας. Είναι όμορφο ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 940 μέτρων, ανάμεσα σε έλατα και πλατάνια με άφθονα νερά και με θαυμάσιους καταρράκτες.

Αξιοθέατα στα Θεοδώριανα:

• Καταρράκτες στον παραπόταμο Άσπρη Γκούρα
• Βυζαντινή εκκλησία της Μονής Γενέσεως της Θεοτόκου
• Κωστηλάτα
• Παλαιός Νερόμυλος
• Πέτρινο γεφύρι
• Κρυφό σχολειό
• Ορειβατικό καταφύγιο

Για πληροφορίες:

Κοινότητα Θεοδωριάνων Άρτας
Τηλ. 26850.22447

Η Ηγουμενίτσα είναι μια ωραία παραλιακή πόλη, πρωτεύουσα του νομού Θεσπρωτίας με 7.000 κατοίκους. Απέχει 480 χλμ. από την Αθήνα και 470 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Το τεράστιο λιμάνι της είναι καλά προφυλαγμένο και είναι κόμβος επικοινωνίας τόσο με τα λιμάνια της Ελλάδας όσο και της Αδριατικής. Αποτελεί σημαντική θαλάσσια πύλη της χώρας προς την Ευρώπη.

Η Ηγουμενίτσα συνδέεται οδικά με όλη την Ελλάδα και όχι μόνον, μέσω Πρεβέζης και Ιωαννίνων. Είναι διαμετακομιστικό κέντρο που συνεχώς επεκτείνεται. Μεγαλύτερη ανάπτυξη θα γνωρίσει με την ολοκλήρωση Εγνατίας Οδού, του οδικού άξονα που ενώνει την Ήπειρο με τη Θράκη, στα χνάρια της αρχαίας Εγνατίας Οδού των Ρωμαίων.

Το όνομα της οφείλεται κατά την παράδοση σε ηγούμενο μοναστηριού που υπήρχε. Ο Θουκυδίδης ονομάζει το λιμάνι «Λιμήν Έρημος». Κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο απελευθερώθηκε από τους Τούρκους (1913).

Ως το 1936, οπότε και ορίστηκε πρωτεύουσα του νομού Θεσπρωτίας, ήταν ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό. Το 1944 καταστράφηκε εντελώς από τα Γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν από τη χώρα και χτίστηκε ξανά εκ θεμελίων. Τη δεκαετία του 1960 διαμορφώθηκε το λιμάνι και ενώθηκε ακτοπλοϊκά με την Ιταλία. Αυτό αποτέλεσε και την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της πόλης.

Η ομορφιά της πόλης, ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας, συνεπαίρνουν τον επισκέπτη. Οι μεγάλες παραλίες του Δρέπανου και του Μακρύγιαλου, μήκους 7 χιλιομέτρων, ξεκουράζουν ντόπιους και ξένους σε πεντακάθαρα νερά.

Το Δελβινάκι απέχει 70 χλμ. από την πόλη των Ιωαννίνων. Είναι έδρα Δήμου και αριθμεί συνολικά περίπου 2.900 κατοίκους. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία καθώς η περιοχή είναι κυρίως αγροτική. Το Δελβινάκι είναι χτισμένο σε μια δασώδη περιοχή, ανάμεσα σε δρυς, καστανιές, κουμαριές, πλατάνους κ.λ.π.

Το Δελβινάκι υπήρξε εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο κυρίως λόγω της στρατηγικής του θέσης αλλά και του ξενιτεμού των κατοίκων του που διέπρεψαν επαγγελματικά στο εξωτερικό και φρόντισαν και την πατρίδα τους, όπως και σε άλλα μέρη της Ηπείρου. Σταδιακά η άλλοτε πολυάνθρωπη περιοχή του Δελβινακίου ερήμωσε από τα κύματα μεταναστών που εγκατέλειψαν την περιοχή τις δεκαετίες 1920 και 1930 αλλά και από το 1950 και έπειτα.

Σήμερα το Δελβινάκι είναι ένα γραφικό χωριό που έχει διατηρήσει αναλλοίωτη τη φυσιογνωμία του. Σιγά σιγά όλο και περισσότεροι επισκέπτες ανακαλύπτουν την ομορφιά του παρθένου τοπίου, την αυθεντικότητα των ανθρώπων του Πωγωνίου αλλά και μια ανέγγιχτη από τον τουρισμό περιοχή που προσφέρεται για μοναδικές αποδράσεις.

Μοναδικό μουσικό φαινόμενο για την περιοχή του Πωγωνίου, αλλά και για τον Ελληνικό χώρο γενικότερα, αποτελεί η παράδοση του πολυφωνικού τραγουδιού που σύμφωνα με τους μουσικολόγους έχει ρίζες προελληνικές. Οι κάτοικοι του Δελβινακίου αγαπούν το πολυφωνικό τραγούδι, έχουν χορωδίες και διοργανώνουν κάθε χρόνο εκδηλώσεις για την πολυφωνική μουσική με πανελλήνια εμβέλεια. Το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου οργανώνεται στο Δήμο Δελβινακίου το Διεθνές Φεστιβάλ Πολυφωνικού Τραγουδιού.

Το Δελβινάκι διαθέτει βιβλιοθήκη – πινακοθήκη και αξιόλογες εκκλησίες που μπορείτε να επισκεφθείτε. Η κοντινή κοιλάδα του ποταμού Γορμού προσφέρεται για όμορφους περιπάτους.

Για τη διαμονή σας, υπάρχουν στο Δελβινάκι αρκετοί παραδοσιακοί ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά και αρκετά εστιατόρια και ταβέρνες, όπου μπορείτε να δοκιμάσετε παραδοσιακές ηπειρώτικες γεύσεις.

Η Βωβούσα πριν μια χιλιετία αποτελούνταν από πέντε οικισμούς και συγκεκριμένα τον Άγιο Δημήτριο, Μπαϊτάνι, Πλάκα, Αγία Παρασκευή, Τσιάκα, οι οποίοι ενώθηκαν. Είναι οικισμός που βρίσκεται στα όρια της περιοχής του κεντρικού πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Πίνδου. Το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη όταν το Ζαγόρι είχε κερδίσει την αυτονομία του, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κατά την απογραφή του 1817 η Βωβούσα αριθμούσε 2500 κατοίκους.

Αργότερα λόγω ανασφάλειας, από επιθέσεις Αλβανών, αποδημούν αρκετές οικογένειες, μέχρι που την περίοδο 1824 έως 1831 έμεινε ακατοίκητη. Ξαναζωντάνεψε με την απελευθέρωση (1913). Το 1943 κάηκε από τους Γερμανούς και διασώθηκε μόνο η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου. Στις μέρες μας οι κάτοικοι ασχολούνται με την υλοτομία και την κτηνοτροφία.

Τους δύο μαχαλάδες του χωριού συνδέει το μονότοξο πέτρινο γεφύρι, που χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξη Μίσιο, που είναι από τα ωραιότερα που υπάρχουν στην περιοχή.

Από τα αξιοθέατα της περιοχής:

• Άγιος Γεώργιος Βωβούσας (1814)
• Γεφύρι Βωβούσας (1748)

Το Βουργαρέλι (Δροσοπηγή), βρίσκεται στην ιστορική χώρα των Αθαμάνων, μέσα σε πανέμορφο δάσος με πολλά νερά. Είναι ορεινό χωριό, βρίσκεται 60 χλμ. βορειοανατολικά της Άρτας και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων, στις υπώρειες των Τζουμέρκων. Ονομάζεται και Δροσοπηγή.

Τα σπίτια του χωριού είναι παραδοσιακά πετρόκτιστα, αλλά και σύγχρονα. Το καλοκαίρι το χωριό επισκέπτονται πολλοί παραθεριστές, καθώς είναι αξιόλογο τουριστικό θέρετρο και έχει τη σχετική τουριστική υποδομή.

Οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι, έχουν ιστορία στους αγώνες του έθνους μας και στη θρησκευτική παράδοση. Κοντά στο χωριό, στη θέση Παλαιοχώρι Βουργαρελίου, βρίσκεται η Kόκκινη Eκκλησία (Παναγία Βελλάς) του 13ου αιώνα. Η εκκλησία χτίστηκε το 1281 επί Νικηφόρου Α’ και είναι εξαιρετικό δείγμα βυζαντινής ναοδομίας.

Επίσης υπάρχει και το ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που είναι από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα των Τζουμέρκων. Στο μοναστήρι αυτό υπάρχουν τοιχογραφίες του 1714. Εδώ υψώθηκε η σημαία της επαναστάσεως το 1821 από τους καπεταναίους της περιοχής.

Αξιοθέατα στο χωριό & στη γύρω περιοχή:

• Βρύση «Αρχόντω»
• Βυζαντινή Κόκκινη Εκκλησία
• Μονή Αγίου Γεωργίου
• Παραδοσιακός οικισμός Σελιό
• Πηγή Λεπτοκαριάς
• Τα δύο μονότοξα γεφύρια

Αξιοθέατα στην περιοχή:

• Στην Άνω Καλεντίνη: Μονή Μελατών, τρία μικρά παραδοσιακά γεφύρια
• Στο Βελεντσικό: Μεταβυζαντινή μονή Ροβέλιστας και κόκκινη εκκλησιά
• Στη Σκουληκαριά: Μεταβυζαντινή ιερά μονή Θεοτόκου όπου γεννήθηκε το 1780 ο Γ. Καραϊσκάκης

Είναι ένας όμορφος παραλιακός οικισμός που βρίσκεται στις εκβολές του Αχέροντα ποταμού. Διαθέτει τουριστική υποδομή με ξενοδοχεία, ψαροταβέρνες, κ.λ.π. Από αυτή την όμορφη γωνιά του νομού Πρέβεζας, σύμφωνα με την παράδοση ο Οδυσσέας ακολουθώντας τον Αχέροντα ποταμό και την λίμνη Αχερουσία έφτασε στην αρχαία μυκηναϊκή αποικία Εφύρα και το περίφημο Νεκρομαντείο.

Στην Οδύσσεια του Ομήρου, η μάγισσα Κίρκη συμβουλεύει τον Οδυσσέα να πάει στον Άδη να συναντήσει την ψυχή του μάντη Τειρεσία για την επιστροφή του στην Ιθάκη. Ήρθε εδώ στο δήμο Κιμμερίων, διέσχισε το άλσος της Περσεφόνης (ψηλόκορμες λεύκες και ιτιές) και βρήκε βράχο με σπηλιά στη συμβολή του Κωκυτού με τον Πυριφλεγέθοντα και τον Αχέροντα.

Η περιγραφή της καθόδου στον Άδη του Οδυσσέα και τα δεδομένα της ανασκαφής, φαίνεται να συμφωνούν κατά τον αρχαιολόγο Σ. Δάκαρη, καθηγητή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ο Ερμής ακολουθώντας αυτή τη διαδρομή οδηγούσε τις ψυχές στον Κάτω Κόσμο.

Πολύ κοντά στον αρχαιολογικό χώρο και στην περιοχή του σημερινού χωριού Μεσοπόταμος βρίσκεται η εκπληκτική παραλία Αμμουδιά, όπου εκβάλλει ο Αχέροντας ποταμός. Επίσης, στη γύρω περιοχή Φαναρίου υπάρχουν αρκετά αξιόλογα χωριά και αξιοθέατα.

Ο Αμμότοπος είναι ένα γεωργοκτηνοτροφικό χωριό χτισμένο ανάμεσα από τα βουνά Γκογκόμυλο και Τσούκα. Είναι έδρα του Δήμου Ξηροβουνίου και βρίσκεται βορειοδυτικά από την πόλη της Άρτας, σε απόσταση 10 χλμ.

Αξιοθέατα:

• Κοντά στον Αμμότοπο: Αρχαίο Ορράον
• Κοντά στον Αμμότοπο: Ναός Αγίας Παρασκευής Αμπελίων στα σπήλαια της Δρακότρυπας, του 5ου αιώνα
• Στο Ζηρό Φιλιππιάδος: Βασιλική Παντάνασσας. Πρόκειται για ερειπωμένο πρώην βασιλικό μοναστήρι του Μιχαήλ Β’
• Στο Ξηροβούνι: Μονή Φανερωμένης
• Στο χωριό Καμπή: Βυζαντινές εκκλησίες Ναός Προφήτη Ηλία, Ναός Αγίας Αικατερίνης, Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ναός Αγίου Νικολάου

Το χωριό Άγναντα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Άρτας και απέχει από την πόλη της Άρτας 87 χλμ. Είναι ένα όμορφο χωριό χτισμένο στη δυτική πλευρά των Τζουμέρκων μέσα σε ελατοδάσος με άφθονα νερά. Είναι έδρα δήμου. Στην περιοχή Αγνάντων βρίσκονται οι ψηλές κορυφές των Τζουμέρκων. Η περιοχή διακρίνεται για το φυσικό περιβάλλον της και αναπτύσσεται εδώ ο ορεινός τουρισμός.

Αξιοθέατα στην περιοχή:

• Στα Αγναντα: Εκκλησία της Παναγίας, νερόμυλος, το γεφύρι της Πλάκας
• Στον Καταρράκτη: Μονή Αγίας Αικατερίνης, Καταρράκτες
• Στο Γραικικό (Γουργιανά): Μονή Χρυσοσπηλιώτισσας
• Στα Λεπιανά: Εκκλησία Υπαπαντής
• Στα Κουκούλια: Αρχαία τείχη
• Στη Ράμια: Λόφος Αβαρίκου, Άραχθος (θέση Κούνιες)
• Στους Κτιστάδες: Λαογραφικό μουσείο

Επισκεφθείτε επίσης στη γειτονική Πράμαντα το σπήλαιο της Ανεμότρυπας.

Το γεφύρι του Νούτσου (ή Κόκκορη όπως είναι επίσης γνωστό) βρίσκεται στο κεντρικό Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κουκούλι, 39 χλμ. από τα Γιάννενα, στο ποτάμι του Βοϊδομάτη. Ο Νούτσος Κοντοδήμος από το Βραδέτο χρηματοδότησε την κατασκευή του γεφυριού, το οποίο πήρε το όνομα του ευεργέτη. Η επιγραφή σε μαύρη πλάκα αναγράφει χρονολογία 1750 ή 1752 (ο Λαμπρίδης αναφέρει και τον Νούτσο Καραμερσίνη ως κατασκευαστή το 1768).

Λέγεται και γεφύρι του Κόκκορη (ή Κόκκορου) γιατί, ο Κόκκορος από το Κουκούλι, που είχε μύλο εκεί, διέθεσε το 1910 χρήματα για την επισκευή του. Τελευταία, το γεφύρι επισκευάστηκε ξανά από την ένωση Ζαγορισίων.

Δίπλα στο γεφύρι βρίσκεται η σπηλιά που κρύφτηκε ο λήσταρχος Νταβέλης με δύο άλλους ληστές. Από μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα κοντά στο γεφύρι του Κόκκορου περνούσαν φορτωμένες με πυρομαχικά και εφόδια οι γυναίκες της Πίνδου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην περιοχή των Κατσανοχωρίων, κοντά στο χωριό Φορτόσι και πάνω από τα ορμητικά νερά του Αράχθου έχει κτιστεί το ωραίο πέτρινο γεφύρι της Πολιτσάς. Είναι τετράτοξο με το κεντρικό τόξο να έχει ύψος περίπου 14 μέτρα και μήκος 24 μέτρα περίπου.

Χτίστηκε από μαστόρους εκ Αμπελοχωρίου, ενώ το 1874 ο Ι. Λούλης διέθεσε τα χρήματα για την συντήρησή του. Πολύ κοντά σε αυτό το υπέροχο γεφύρι βρίσκεται το σημερινό νεώτερο.

Η χαράδρα του Κουβαρά βρίσκεται κοντά στο χωριό Δολό του Πωγωνίου. Σχηματίστηκε από τον ποταμό Κουβαρά, που είναι παραπόταμος του Δρίνου.Υπάρχει διαμορφωμένο μονοπάτι που οδηγεί στην χαράδρα, όπου ο επισκέπτης μπορεί να τη διασχίσει, απολαμβάνοντας μια όμορφη διαδρομή.

Η χαράδρα φημίζεται για την εξαιρετική και πλούσια χλωρίδα της και προσφέρει στον επισκέπτη μοναδικές εικόνες του Πωγωνίου.