epirus net

Τα Ιωάννινα είναι χτισμένα σε υψόμετρο 470 μέτρων, στη δυτική όχθη της γραφικής λίμνης Παμβώτιδας. Είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού αλλά και ολόκληρης της περιφέρειας Ηπείρου. Είναι σημαντικότατο αστικό κέντρο και μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.

Το όνομα της πόλης πιθανολογείται ότι προέρχεται από μονή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου. Ιστορικοί αναφέρουν ότι η δημιουργία της πόλης οφείλεται στον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο οποίος έχτισε φρούριο κοντά στη λίμνη Παμβώτιδα. Το 1082 καταλαμβάνονται από τον Νορμανδό Βοημούνδο.

Το 1204 με την ίδρυση του δεσποτάτου της Ηπείρου η πόλη γνωρίζει μεγάλη οικονομική και πνευματική άνθηση. Παραχωρήθηκαν πολλά προνόμια στους κατοίκους. Ο τελευταίος δεσπότης Κάρολος Β’ Τόκκος κάτω από την απειλή του Σινάν πασά εγκαταλείπει την πόλη το 1430. Οι κάτοικοι για να αποφύγουν την αιματοχυσία παραδίδονται και η προνομιακή μεταχείριση συνεχίστηκε και κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας με αποκορύφωση τα χρόνια του Αλή πασά.

Την εποχή του Αλή πασά η πόλη γνώρισε εκπληκτική άνθηση σε όλους τους τομείς και συγκαταλεγόταν στις σημαντικότερες Ευρωπαϊκές πόλεις. Πολλές σχολές λειτούργησαν κατά την περίοδο αυτή όπου δίδαξαν λόγιοι και δάσκαλοι του γένους: Μεθόδιος Ανθρακίτης, Νεόφυτος Δούκας, Ιωάννης Βηλαράς, Αθ. Ψαλίδας, κ.α.

Η σημερινή πόλη των Ιωαννίνων είναι μια σύγχρονη πόλη με ευρωπαϊκή ταυτότητα, που σφύζει από ζωή και φημίζεται για τη διασκέδαση και τη νυχτερινή ζωή που προσφέρει. Η ιστορία η παράδοση και ο πολιτισμός υπάρχουν σε κάθε γωνιά της. Η παλιά πόλη και το κάστρο θυμίζουν άλλες εποχές, όπου κυριαρχούν μνήμες του Βυζαντινού παρελθόντος αλλά και της νεώτερης ιστορίας, αποτελούν ένα ζωντανό μουσειακό χώρο.

Η πόλη διαθέτει δύο μεγάλα Νοσοκομεία από τα οποία το ένα πανεπιστημιακό, Πανεπιστήμιο και Τ.Ε.Ι. Τα Γιάννενα διαθέτουν πλήθος νυχτερινών κέντρων, μπαρ, clubs, εστιατόρια, θέατρα, κινηματογράφους, κ.α. Επίσης για τη διαμονή του ο επισκέπτης θα βρει πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γευτούν τα παραδοσιακά Γιαννιώτικα γλυκίσματα και την γευστική παραδοσιακή κουζίνα, όπου κυριαρχούν οι πίτες και οι άλλες παραδοσιακές νοστιμιές.

Η περιοχή φημίζεται επίσης και για τα είδη ασημουργίας και κοσμημάτων που παράγονται εδώ και αιώνες με τους ίδιος παραδοσιακούς τρόπους.

Αξίζει να επισκεφθείτε στην πόλη:

• Το γραφικό κάστρο με τις δύο ακροπόλεις το οποίο κατοικείται και σήμερα
• Τη γραφική λίμνη Παμβώτιδα
• Το Ρολόι της πλατείας του 1905
• Το Λαογραφικό Μουσείο και την Πινακοθήκη της Ε.Η.Μ.
• Το Τουριστικό Περίπτερο και το θέατρο της Ε.Η.Μ.
• Το Αρχαιολογικό μουσείο
• Το Βυζαντινό μουσείο
• Το μουσείο «Όπλα του Αγώνα» του Φώτη Ραπακούση, στο Κάστρο
• Το Δημοτικό μουσείο στο Ασλάν τζαμί
• Το παλαιό φρούριο «Λιθαρίτσια»
• Τη Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη
• Το Δημαρχείο
• Το πάρκο Πυρσινέλλα, πνεύμονα ζωής και πρασίνου για την πόλη
• Τη Δημοτική πινακοθήκη
• Το Αρχοντικό Μίσιου του 1844
• Το Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου
• Τους Ναούς Αγία Αικατερίνη του 1771, Αγία Μαρίνα, Αρχιμανδρειού, Αγίου Νικολάου Αγοράς που ανακαινίσθηκε το 1837, Περιβλέπτου του 1839, Αγίου Νικολάου Κοπάνων και τη νεόκτιστη εκκλησία του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου
• Το Μεντρεσέ του Βελή τζαμιού

Η Ηγουμενίτσα είναι μια ωραία παραλιακή πόλη, πρωτεύουσα του νομού Θεσπρωτίας με 7.000 κατοίκους. Απέχει 480 χλμ. από την Αθήνα και 470 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Το τεράστιο λιμάνι της είναι καλά προφυλαγμένο και είναι κόμβος επικοινωνίας τόσο με τα λιμάνια της Ελλάδας όσο και της Αδριατικής. Αποτελεί σημαντική θαλάσσια πύλη της χώρας προς την Ευρώπη.

Η Ηγουμενίτσα συνδέεται οδικά με όλη την Ελλάδα και όχι μόνον, μέσω Πρεβέζης και Ιωαννίνων. Είναι διαμετακομιστικό κέντρο που συνεχώς επεκτείνεται. Μεγαλύτερη ανάπτυξη θα γνωρίσει με την ολοκλήρωση Εγνατίας Οδού, του οδικού άξονα που ενώνει την Ήπειρο με τη Θράκη, στα χνάρια της αρχαίας Εγνατίας Οδού των Ρωμαίων.

Το όνομα της οφείλεται κατά την παράδοση σε ηγούμενο μοναστηριού που υπήρχε. Ο Θουκυδίδης ονομάζει το λιμάνι «Λιμήν Έρημος». Κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο απελευθερώθηκε από τους Τούρκους (1913).

Ως το 1936, οπότε και ορίστηκε πρωτεύουσα του νομού Θεσπρωτίας, ήταν ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό. Το 1944 καταστράφηκε εντελώς από τα Γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν από τη χώρα και χτίστηκε ξανά εκ θεμελίων. Τη δεκαετία του 1960 διαμορφώθηκε το λιμάνι και ενώθηκε ακτοπλοϊκά με την Ιταλία. Αυτό αποτέλεσε και την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της πόλης.

Η ομορφιά της πόλης, ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας, συνεπαίρνουν τον επισκέπτη. Οι μεγάλες παραλίες του Δρέπανου και του Μακρύγιαλου, μήκους 7 χιλιομέτρων, ξεκουράζουν ντόπιους και ξένους σε πεντακάθαρα νερά.

Η πόλη της Άρτας είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού. Απέχει από την Αθήνα 360 χλμ. και 15 χλμ. από τον Αμβρακικό κόλπο. Έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκους. Είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας Αμβρακίας. Ο ποταμός Άραχθος με το ιστορικό γεφύρι του την περιβάλλει από τις τρεις πλευρές της. Οι επτά λόφοι της πόλης περιβάλλονται από πορτοκαλεώνες και ελαιώνες, από μια πλούσια ενδοχώρα.

Η ιστορία της αγγίζει τα 3.000 χρόνια. Το 625 π.Χ. οι Κορίνθιοι διώχνουν τους ντόπιους Δρύοπες από την Αμβρακία και την τειχίζουν. Το 295 π.Χ. οι Μακεδόνες τη χαρίζουν στο βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο ο οποίος μετέφερε εδώ την πρωτεύουσα του κράτους του. Στην περίοδο αυτή γεμίζει με αξιόλογα έργα τέχνης και μνημεία: οικοδομές, αγάλματα, ναοί, ζωγραφικοί πίνακες και πολλά άλλα έργα τέχνης. Οι Ρωμαίοι το 189 π.Χ. την καταλαμβάνουν και στη συνέχεια τη λεηλατούν και το 31 π.Χ. μεταφέρουν τον πληθυσμό της στην αρχαία Νικόπολη.

Μετά την καταστροφή της Νικόπολης, ξαναχτίζεται η σημερινή Άρτα. Το 1204 γίνεται πρωτεύουσα του δεσποτάτου της Ηπείρου και στολίζεται με περίτεχνες Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια από τον Μιχαήλ Α’ Δούκα Κομνηνάγγελο.

Έγινε το σπουδαιότερο πολιτιστικό κέντρο της Ηπείρου και χαρακτηρίστηκε «ο Μυστράς της Βόρειας Ελλάδος». Το βυζαντινό κάστρο των Κομνηνών που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του τείχους της Αμβρακίας, είναι από τα ωραιότερα βυζαντινά κάστρα.

Το 1449 παραδόθηκε στους Τούρκους και απελευθερώθηκε στις 24/6/1881. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας συνέβαλε στον αγώνα για την ελευθερία. Διακρίθηκε στα γράμματα και στα άρματα: Μάξιμος Γραικός, Νικόλαος Σκουφάς, Γεώργιος Καραϊσκάκης, κ.α. Στην περίοδο της κατοχής (1941-44) προσέφερε πολλά στην εθνική αντίσταση. Υπήρξε ιδιαίτερη πατρίδα του στρατηγού Ν. Ζέρβα, αρχηγού της εθνικής αντίστασης (ΕΔΕΣ).

Στην πόλη διασώθηκαν πολλά μνημεία, αρχαία και βυζαντινά, από την περίοδο της αρχαίας Αμβρακίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ανακαλύφθηκαν αξιόλογα ευρήματα με ανασκαφές που έγιναν κατά καιρούς.

Στην πόλη της Άρτας λειτουργούν διάφοροι σύλλογοι: Σύλλογος Σκουφά, Μακρυγιάννης και άλλα πολιτιστικά σωματεία.

Στην Άρτα αξίζει να επισκεφθείτε:

• Τη μονή Παρηγορήτισσας
• Το ιστορικό μουσείο Σκουφά
• Το Λαογραφικό μουσείο Σκουφά
• Τα γραφεία του συλλόγου Σκουφά
• Τη Μητρόπολη Άρτας
• Το κτίριο Ζορμπά
• Το κάστρο των Κομνηνών
• Το αρχαίο θέατρο της Αμβρακίας
• Το ναούς της Αγίας Θεοδώρας, Αγίου Βασιλείου
• Το ιστορικό γεφύρι της πόλης, κ.α.

Ο βασιλιάς Θαρύπας έφτιαξε και αυτή την πόλη, συγκεντρώνοντας πληθυσμό από τους προϊστορικούς οικισμούς του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων. Βρισκόταν στο λόφο της Καστρίτσας, στη νότια πλευρά της λίμνης των Ιωαννίνων. Κατά το 425 – 400 π.Χ. την προστάτευσε με τείχος.

Στην κορυφή υπάρχουν ερείπια της Μολοσσικής ακρόπολης (πολυγωνικό κτίριο). Η πόλη απέκτησε μεγάλη δύναμη, αλλά το 167 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, αφού προέβαλε αντίσταση ηρωική.

Προ της παράδοσης ο επικεφαλής των αμυνομένων (Κέφαλος) έκανε ηρωική έξοδο μόνος του και σκοτώθηκε, μη αποδεχθείς την απόφαση για παράδοση.

Η πόλη τελικά εγκαταλείφθηκε όταν τον 5ο μ.Χ. αιώνα χτίστηκε επί Ιουστινιανού η Νέα Εύροια με το κάστρο της (τα σημερινά Γιάννενα).

Ο αρχαίος αυτός ναός είναι υστεροαρχαϊκός και βρίσκεται στην πόλη της Άρτας, κοντά στην πλατεία Κιλκίς. Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού. Είναι ένα τμήμα του μεγάλου ναού της αρχαίας Αμβρακίας με διαστάσεις 20,75 Χ 44 μέτρα.

Ο ναός χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ. Στο χώρο αυτό βρέθηκε ενεπίγραφη στήλη καθορισμού των συνόρων Αμβρακίας και Χαράδρου. Η Χάραδρος ήταν γειτονική πόλη, στην περιοχή της Πρεβέζας. Σήμερα η επιγραφή αυτή βρίσκεται στην Αρχαιολογική Συλλογή Άρτας.

Ο ναός είναι πάντα ανοικτός και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Στο Καραβοστάσι της Πέρδικας υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος του Δημοκάστρου. Βρίσκεται σε λόφο όπου τρία τείχη περιέκλειαν έκταση 220.000 τ.μ. του αρχαίου οικισμού της Ελίνας. Το ανατολικό τείχος είναι του 4ου π.Χ. αιώνα, και το δυτικό του 3ου π.Χ. αιώνα. Ανάμεσα στα ερείπια υπάρχουν λαξεύματα στο βράχο, στοές και αποχετευτικός αγωγός.

Κάτω από το λόφο στην ακρογιαλιά, διακρίνονται μέσα στο νερό ερείπια τείχους.

Βόρεια του οικισμού σε απόσταση 600 μέτρων, υπάρχουν ερείπια ναού του 4ου π.Χ. αιώνα.

Ο χώρος ταυτίζεται με την αρχαία πόλη Ελίνα, η οποία στην περίοδο της ακμής της είχε 6.000 κατοίκους. Αναφορά στην αρχαία Ελίνα γίνεται σε αρχαία επιγραφή που βρέθηκε στο χώρο της Δωδώνης.

Στο κέντρο του οικισμού, βρέθηκε μεγάλο κτίριο (πιθανώς σημαντικό δημόσιο κτίριο). Στο χώρο βρέθηκαν αξιόλογα ευρήματα (νομίσματα, κεραμικά, προσωπείο γενειοφόρου θεού από χαλκό, κ.α.).

Κοντά στο σημερινό χωριό Ριζοβούνι του νομού Πρεβέζης υπήρχε η αρχαία πόλη Βατίες που ήταν αποικία των Ηλείων. Χτίστηκε πάνω σε λόφο και περικλειόταν από πολυγωνικό τείχος που σώζονται ακόμη μέρη του. Διακρίνονται 3 πύλες και 2 θύρες. Είχε και εσωτερικά τείχη. Υπάρχουν στα τείχη και λεπτότερες ρωμαiκές προσθήκες.