epirus net

Το Κομπότι βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Άρτας και απέχει 12 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Είναι χτισμένο μέσα σε ελαιώνα και τα σπίτια είναι ωραία παραδοσιακά πετρόκτιστα. Είναι έδρα του Δήμου Κομποτίου. Πρόκειται για την πατρίδα του ιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας, Νικολάου Σκουφά και του μέλους της Φιλικής Εταιρείας Κ. Γεροστάθη.

Αξιοθέατα στο Κομπότι:

• Ναός Αγίου Γεωργίου. Στον περίβολο του ναού υπάρχει κοινοτάφιο των Ε. και Κ. Γεροστάθη. Στα κειμήλια του ναού περιλαμβάνεται κεντητός επιτάφιος του 1647
• Ανδριάντας του Σκουφά, στην κεντρική πλατεία
• Μνημείο Γ. Καραϊσκάκη, στην πλατεία Καπιτάνου
• Εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου όπου ετάφησαν οι πεσόντες Έλληνες και Φιλέλληνες στη μάχη του Πέτα εναντίον των Τούρκων
• Κούλιες του 1832 στη θέση Πλατύ
• Στους Σελλάδες: Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου
• Το χωριό Κομμένο: Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται και το ιστορικό χωριό που κατέστρεψαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της κατοχής.

Κορωνησία
Η Κορωνησία Βρίσκεται στην περιοχή του Αμβρακικού κόλπου και είναι έδρα του Δήμου Αμβρακικού. Απέχει 26 χλμ. νοτιοδυτικά από την πόλη της Άρτας. Είναι παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται σε ένα μικρό γραφικό νησί. Το νησί αυτό ενώνεται με την ξηρά με μακρύ στενό πέρασμα. Στις όμορφες ψαροταβέρνες του δοκιμάζει κανείς τα φρέσκα θαλασσινά.

Αξιοθέατα στην Κορωνησία:

• Βυζαντινός Ναός Γεννήσεως Θεοτόκου (Παναγία Κορωνησίας). Πρόκειται για δείγμα βυζαντινής κληρονομιάς και σώζεται μόνο ο μικρός ναός, που είναι ο παλαιότερος της βυζαντινής Άρτας (1193)
• Εκκλησάκι Αγίου Ονουφρίου, στον περίβολο του βυζαντινού ναού Γεννήσεως Θεοτόκου

Αξιοθέατα στο χωριό Βίγλα:

• Μεταβυζαντινή μονή Παναγίας Ροδιάς

Ο αρχαίος αυτός ναός είναι υστεροαρχαϊκός και βρίσκεται στην πόλη της Άρτας, κοντά στην πλατεία Κιλκίς. Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού. Είναι ένα τμήμα του μεγάλου ναού της αρχαίας Αμβρακίας με διαστάσεις 20,75 Χ 44 μέτρα.

Ο ναός χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ. Στο χώρο αυτό βρέθηκε ενεπίγραφη στήλη καθορισμού των συνόρων Αμβρακίας και Χαράδρου. Η Χάραδρος ήταν γειτονική πόλη, στην περιοχή της Πρεβέζας. Σήμερα η επιγραφή αυτή βρίσκεται στην Αρχαιολογική Συλλογή Άρτας.

Ο ναός είναι πάντα ανοικτός και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Το κράτος των Μολοσσών που είχε κατ’ αρχήν πρωτεύουσα την Πασσαρώνα, ανέδειξε βασιλείς που στη θητεία τους κύριο έργο είχαν τον πόλεμο. Έτσι η λατρεία του θεού του πολέμου οδήγησε στην ανέγερση του ναού του Αρείου Διός που έγινε το επίσημο ιερό των Μολοσσών.

Υπολείμματα του βρίσκονται σήμερα στη θέση που πιθανώς βρισκόταν η Πασσαρώνα, πρωτεύουσα των Μολοσσών στους πρόποδες του λόφου Γαρδικίου, 11 χιλιόμετρα δυτικά των Ιωαννίνων, κοντά στο Ροδοτόπι. Στην κορυφή του λόφου σώζεται τειχισμένη ακρόπολη.

Χτίστηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα, καταστράφηκε το 167 π.Χ. από τον Αιμίλιο Παύλο, επισκευάστηκε στους Ρωμαϊκούς χρόνους και τελικά ο χώρος έγινε νεκροταφείο. Η θέση του επισημάνθηκε το 1914 από τον τότε επιμελητή αρχαιοτήτων Δ. Ευαγγελίδη ο οποίος ανέσκαψε δοκιμαστικά το χώρο το 1935.

Τελικά το 1952 έφερε στην επιφάνεια το μνημείο ο αρχαιολόγος Σ. Δάκαρης. Πρόκειται για ναό Ιονικού ρυθμού με πρόναο και σηκό που ταυτίζεται με τον αρχαίο ναό. Ευρήματα από το ναό του «Αρείου Διός» εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων.

Στην περιοχή της Άρτας στο δρόμο προς Γραμενίτσα στη θέση Μαράτι, βρίσκεται το μεγαλόπρεπο οθωμανικό μνημείο «Τζαμί του Φαϊκ Πασά». Το τζαμί αυτό το έχτισε στο τέλος του 15ου αιώνα ο Φαϊκ Πασάς, πρώτος Τούρκος διοικητής της Άρτας. Από τα αρκετά οθωμανικά τεμένη της περιοχής της Άρτας είναι το καλύτερα διατηρούμενο σήμερα.

Είχε χτιστεί πάνω στα θεμέλια του Ναού του Τιμίου Προδρόμου. Χρησιμοποιήθηκαν υλικά που πάρθηκαν από μνημεία της Άρτας και της Νικοπόλεως. Η εξωτερική του διακόσμηση περιλαμβάνει οδοντωτές ταινίες. Εδώ ο Φαϊκ Πασάς διετέλεσε επί 40 χρόνια ιμάμης του τζαμιού και τάφηκε στον αυλόγυρο. Το τζαμί ανακατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα. Σήμερα λειτουργεί στο τζαμί χριστιανικός Ναός του Αγ. Ιωάννη του Ρώσου. Παρά την ερήμωση του το τζαμί διατηρεί την εξωτερική του μεγαλοπρέπεια. Η ονομασία της περιοχής (Μαράτι), οφείλεται στο ότι κοντά στο τζαμί λειτουργούσε ορφανοτροφείο που τουρκικά λεγόταν «ιμαρέτ».

Η Μονή Αγίου Γεωργίου βρίσκεται σε μια δασώδη περιοχή, πολύ κοντά στο χωριό Δροσοπηγή (Βουργαρέλι) του νομού Άρτας. Είναι περιτειχισμένη μονή και σύμφωνα με επιγραφή το καθολικό της χτίστηκε το 1690. Ο ναός και τα κελιά (τα κελιά είναι νεότερα) σώζονται σε άριστη κατάσταση.

Ο Ναός είναι μονόκλιτη σταυρεπίστεγη Βασιλική με μεγάλο οκταγωνικό τρούλο και στηρίζεται εξωτερικά με μεγάλα αντερείσματα. Το καθολικό έχει τοιχογραφίες του 1714 από Καλαρρυτινούς Ζωγράφους, όπως αναφέρει σχετική επιγραφή (κατά μια άποψη το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1714, όταν δηλαδή έγινε και η αγιογράφηση).

Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και κατασκευάστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Οι φορητές εικόνες του ναού είναι επίσης του 18ου αιώνα, ηπειρωτικής τέχνης. Το πιο αξιόλογο κειμήλιο που υπάρχει είναι μια ασημένια λειψανοθήκη του 1859, σκαλισμένη από Καλαρρυτιώτη ασημουργό.

Είναι από τα ιστορικά μοναστήρια που ήταν κέντρα επαναστατικά και πνευματικά κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Εδώ ο Ηγούμενος Χριστόφορος μπροστά σε οπλαρχηγούς (Γ. Καραϊσκάκης, Γώγος Μπακόλας, Κουτελίδας, Ίσκος, Ράγγος, Κουτσονίκας) και παλικάρια, ύψωσε τη σημαία της επανάστασης κατά των Τούρκων.

Στο χωριό Καστροσυκιά Πρέβεζας, κοντά στο δημόσιο δρόμο, μια πινακίδα μας οδηγεί προς τη μονή Αγίας Πελαγίας. Πρόκειται για ένα Μοναστήρι περιποιημένο, μια και είναι επανδρωμένο. Έχει παλαιά και καινούρια κελιά, με την εκκλησία στο κέντρο. Είναι από τα μοναστήρια που βοηθούσαν οικονομικά τα σχολεία της περιοχής.

Η μονή ανακαινίσθηκε το έτος 1613 και το έτος 1795. Διακρίνονται διάφορα Ρωμαϊκά ερείπια. Από τα ερείπια αυτά πάρθηκαν διάφορα ανάγλυφα που εντοιχίστηκαν στο Ναό, όπως τα δύο λιοντάρια στην είσοδο. Ο Ναός είναι ασοβάτιστος, χτισμένος με πυρόλιθο σε σχήμα τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο και θόλους. Η Αγία Τράπεζα στηρίζεται σε παλαιό βάθρο και στις κολώνες του τρούλου διακρίνονται κορινθιακά κιονόκρανα και ιωνική βάση.

Ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται κοντά στο Μητροπολιτικό Μέγαρο στην οδό Μητροπόλεως μέσα στα Γιάννενα. Γνωρίζουμε ότι προϋπήρχε του 1611 και γλίτωσε με το κίνημα του Δ. Φιλοσόφου. Κάηκε το 1820 στις 25 Αυγούστου.

Ο σημερινός ναός εγκαινιάστηκε το 1833 και είναι έργο των μαστόρων από τη Βούρμπιανη Κονίτσης Λιόλη και Δόση. Λευκή και μαύρη πέτρα κυριαρχούν στο κτίριο.

Ο ρυθμός του ναού είναι μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με τρούλους και θόλους. Χαρακτηριστικό του ναού είναι ότι το δάπεδό του είναι χαμηλότερα από το έδαφος.

Το τέμπλο του το καρυδένιο, ο θόλος και ο άμβωνας, έχουν ολόγλυφες παραστάσεις ζώων και φυτών. Η περιηγήτρια Strangford το θεωρεί ως το σπουδαιότερο αξιοθέατο στα Γιάννενα.

Η τοιχογράφηση του ναού είναι του 1835. Το πρόπυλο (ο λεγόμενος κουμπές), κτίστηκε το 1816, ενώ το κωδωνοστάσιο έγινε το 1905 από τον αρχιτέκτονα Περικλή Μελίρρυτο, όλο με πελεκητή πέτρα. Όμορφη είναι και η καμαρωτή κύρια είσοδος.

Ο Βυζαντινός ναός του Αγίου Βασιλείου Βρίσκεται κοντά στο ναό της Αγίας Θεωδώρας, μέσα στην πόλη της Άρτας, στη συνοικία «Τουρκοπάζαρο». Χτίστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα αν και από την τεχνοτροπία του μερικοί θεωρούν πιθανό τον 13ο αιώνα. Σε επαφή με το ναό είναι και τα παρεκκλήσια του Αγ. Γρηγορίου και του Ιωάννου Χρυσοστόμου, που επικοινωνούν εσωτερικά με τον κεντρικό ναό.

Εκτός από τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό του Ναού αξιόλογη είναι και η φορητή εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό στο Τέμπλο, Κρητικής τέχνης. Πρόκειται για ένα ναό που η κεραμική του διακόσμηση, τα γυάλινα πλακίδια και τα δίλοβα παράθυρα τον καθιστούν ένα πραγματικό διακοσμητικό καλλιτέχνημα. Εντυπωσιακές είναι οι εφυαλωμένες πήλινες εικόνες με την Σταύρωση και τους Τρεις Ιεράρχες που βρίσκονται στο αέτωμα της ανατολικής πλευράς.

Οι τοιχογραφίες του ναού είναι του 17ου αιώνα. Η στέγη του κάηκε το 1821. Για το ιστορικό του γνωρίζουμε μόνο ότι στον περίβολό του λειτούργησε η σχολή Μανωλάκη, από το 1662 έως το 1821.