epirus net

Από τη διασταύρωση των Συκεών η Κόπραινα απέχει 10 χλμ. Εκεί μπορείτε να ξεναγηθείτε στο Μουσείο Φυσικής ιστορίας, στο ενυδρείο. Η ξενάγηση διαρκεί 2-3 ώρες. Στο μουσείο λειτουργεί επίσης βιβλιοθήκη με πλούσιο περιεχόμενο.Υπάρχει διαθέσιμος ξενώνας. Επίσης μπορείτε να ξεναγηθείτε στο φάρο της Κόπραινας, σε απόσταση 1 χλμ. από την Κόπραινα, όπου λειτουργεί μουσείο φάρων και φυσικής ιστορίας. Η ξενάγηση διαρκεί 1-2 ώρες.

Η Σαγιάδα είναι ένα ωραίο ψαροχώρι που απέχει 17 χλμ. από την Ηγουμενίτσα και 38 χλμ. από τους Φιλιάτες. Παλαιότερα επί τουρκοκρατίας, ήταν το κυριότερο λιμάνι της Ηπείρου. Τον 17ο αιώνα λειτούργησε εδώ Γαλλικό προξενείο. Στο λιμάνι αυτό έγινε και η συνάντηση του Μ. Ναπολέοντα με τον Αλή πασά. Κοντά στη Σαγιάδα υπάρχει το ερειπωμένο χωριό Λιόψη, παλαιός οικισμός της Σαγιάδας.

Αξιοθέατα στην περιοχή Σαγιάδας:

• Το φράγμα του ποταμού Καλαμά
• Το παλαιό γεφύρι στον Καλαμά
• Η αρχαία Τιτάνη
• Η αρχαία Ελέα
• Η αρχαία Κεστρίνη, αρχαία χώρα των Χαόνων
• Η αρχαία Τορώνη, στις εκβολές του Καλαμά (πρώην Κερκυραϊκή Περαία)
• Ο υγροβιότοπος στο δέλτα του ποταμού Καλαμά

Άλλα χωριά της περιοχής Φιλιατών:

• Φοινίκι [δείτε επίσης: Λαογραφικό Μουσείο στο Φοινίκι]
• Λιά Φιλιατών (πατρίδα του συγγραφέα Ν. Γκατζογιάννη)
• Βαβούρι
• Τσαμαντά [δείτε επίσης: Λαογραφικό Μουσείο Τσαμαντά και Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Τσαμαντά]
• Κεραμίτσα: Αναγνωρίστηκε ως «πρότυπο ανάπτυξης, προστασίας περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής των κατοίκων», στις σαράντα πρώτες παγκόσμιες διακρίσεις στη διάσκεψη HABITAT II.

Από αναφορές στη Δωδώνη των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Πλάτωνα, Πινδάρου, Ομήρου, Ησιόδου και άλλων, καθώς και από θρύλους της παράδοσης, ξεκίνησε το ενδιαφέρον να βρεθεί η θαμμένη Δωδώνη. Από το 1875 χτύπησε η σκαπάνη στο χώρο ανάμεσα από Μανωλιάσα και Ολύτσικα (Τόμαρο), 22 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Ιωαννίνων.

Η έρευνα έγινε με επίβλεψη του Κ. Καραπάνου και βρέθηκε το ιερό του Δία (η ιερά οικία) με ευρήματα μέχρι και της εποχής του χαλκού. Αγγεία προϊστορικά, όπλα, πόρπες, νομίσματα, περιδέραια, επιγραφές, ψηφίσματα, αγάλματα, κ.λ.π. είναι τα πρώτα ευρήματα που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Ακολουθούν ανασκαφές μετά το 1913 από τον Γ. Σωτηριάδη και τον Ευαγγελίδη 1925 – 1935.

Στη δεκαετία του 1950 γίνεται συστηματική έρευνα (Ευαγγελίδης – Δάκαρης και Δάκαρης – Μουσελίμης) που φέρνει στο φως το θέατρο και ευρήματα (αγγεία, αγάλματα, νομίσματα) που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων. Η αρχαιολογική εταιρεία και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αναστηλώνουν τους χώρους του θεάτρου και του σταδίου.

Τα έπη του Ομήρου είναι η παλαιότερη μαρτυρία για τη Δωδώνη, όπου αρχικά λατρευόταν η θεά Γη (3.000 π.Χ.) στην οποία θυσίαζαν τον ιερό ταύρο που γονιμοποιούσε τη γη. Οι Σελλοί (θεσπρωτική φυλή) που κατοικούσαν στην Ελλοπία εισήγαγαν τη λατρεία του Δία και της Δρυός (1900 – 1400 π.Χ.).

Λέβητες πάνω σε τρίποδες γύρω από την ιερή Δρυ (ΦΗΓΟΣ), ιερείς και ιέρειες (προφήτες, μάντεις) που κατοικούν σε καλύβες, κοιμούνται στο έδαφος για να ταυτίζονται με τη Γέα (γυμνόποδες, ανυπτόποδες, λερόποδες), είναι η εικόνα του αρχικού μαντείου.

Αυτοί δίνουν χρησμούς με βάση το θρόισμα των φύλλων της βελανιδιάς, τον ήχο των λεβήτων, το κελάηδημα των περιστεριών που κατοικούν στο ιερό δέντρο και το κελάρυσμα του νερού της ιερής ναίου πηγής.

Οι μάντεις πίστευαν ότι η μία από τις δύο ιέρειες των Θηβών της Αιγύπτου που είχαν αρπάξει οι Φοίνικες, ήλθε σαν περιστέρι στα κλαδιά της ΦΗΓΟΥ και ζήτησε με ανθρώπινη φωνή να γίνει μαντείο. Πίστευαν ακόμη πως ο Δίας και η θεά Γη (που έγινε Διώνη), ζούσαν στα κλαδιά του ιερού δένδρου.

Κτίσματα άρχισαν να κτίζονται από τον 4ο π.Χ. αιώνα, ο ναός του Δία (με συμπληρωματικά κτίρια μέχρι τον 2ο π.Χ. αιώνα). Το θέατρο από τα μεγαλύτερα της Ελλάδος, χωρητικότητας 18.000 θέσεων, έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. επί βασιλείας Πύρρου. Το βουλευτήριο τον 3ο – 4ο π.Χ. αιώνα. Το πρυτανείο είναι το αρχαιότερο κτίσμα μετά την ιερή οικία και έμεναν οι ιερείς του Δία ή οι ηγεμόνες του «κοινού των Μολοσσών».

Η ακρόπολη του οικισμού με πολυγωνικό τείχος η οποία βρίσκεται στην κορυφή του λόφου είναι του 4ου π.Χ. αιώνα. Το τείχος και οι ναοί του Ηρακλή και της Διώνης έγιναν επί Πύρρου. Μετά το 300 π.Χ. ο βασιλιάς Πύρρος εφαρμόζει τη λατρεία των Μολοσσών (τους Ολύμπιους θεούς), χτίζει το θέατρο και καθιερώνει τα νάϊα και γυμναστικούς αγώνες ανά τετραετία (θυσίες, γυμνικοί αγώνες, τρέξιμο, πήδημα).

Όλα αυτά τα κτίσματα έπαθαν αλλεπάλληλες καταστροφές: Από τους Αιτωλούς το 219 π.Χ. και ξαναχτίζονται από το Φίλιππο τον Β’ βασιλιά της Μακεδονίας. Το 167 π.Χ. γίνεται νέα καταστροφή από τον Αιμίλιο Παύλο της Ρώμης (ξαναχτίζει ο Αύγουστος και χρησιμοποιεί το θέατρο ως αρένα).

Επί Θεοδοσίου του Μεγάλου το 391 μ.χ. κόπηκε το ιερό δένδρο, παύει να λειτουργεί το μαντείο και χτίζονται δύο χριστιανικές βασιλικές. Ακολουθούν νέες καταστροφές και οι κάτοικοι εγκαταλείπουν το χώρο της Δωδώνης.

Σήμερα, κάθε καλοκαίρι, ξαναζωντανεύει ο χώρος με παραστάσεις αρχαίου δράματος και κωμωδίες που δίδονται με μεγάλη επιτυχία.

Το μουσείο στεγάζεται στο μεγαλόπρεπο ανοικοδομημένο αρχοντικό του Γ. Αβέρωφ – Τοσίτσα. Έχει πλούσια συλλογή από υφαντά, αργαλειούς, τοπικές ενδυμασίες, παλαιές εικόνες, όπλα, αγροτικά σκεύη και πολλά άλλα που απεικονίζουν τη ζωή του Μετσόβου του προηγούμενου αιώνα, που με ιερή ευλάβεια διατηρείται και σήμερα.

Τηλ.: 26560 41084

Το μουσείο – πινακοθήκη Ευ. Αβέρωφ – Τοσίτσα βρίσκεται στο Μέτσοβο Ιωαννίνων. Είναι έργο του Ιδρύματος Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα και λειτουργεί σαν μουσείο νεοελληνικής τέχνης με 250 έργα που τα περισσότερα είναι από την προσωπική συλλογή του Ευάγγελου Αβέρωφ.

Στεγάζεται πλάι από τον Αβερώφειο κήπο στην κεντρική πλατεία του Μετσόβου, είναι δωρεά του ιδρυτή της πινακοθήκης Ευ. Αβέρωφ , σε τριώροφο κτίριο με θαυμάσια διαρρύθμιση πέντε κύριων εκθεσιακών χώρων. Κτίριο και εκθέματα, και εγκαινιάσθηκε στις 27 Αυγούστου του 1988.

Εκτίθενται κυρίως πίνακες φημισμένων ζωγράφων του 19ου και 20ου αιώνα (Γύζη, Λύτρα, Μαλέα, Χατζηκυριάκου – Γκίκα, Τσαρούχη, Φασιανού, Παρθένη, Μόραλη και άλλων σύγχρονων δημιουργών). Η συλλογή αυτή θεωρείται από τις πληρέστερες της περιόδου αυτής. Τα έργα αυτά χαρακτηρίζουν την πορεία της Νεοελληνικής ζωγραφικής.

Στην Αίθουσα Σχεδίων και Χαρακτικών εκτίθενται έργα Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών της ίδιας περιόδου, δωρεά του Δημητρίου Τσάμη. Στην Αίθουσα Σύγχρονων Καλλιτεχνών φιλοξενούνται έργα σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών.

Από τα σπουδαιότερα εκθέματα είναι «Η ανατίναξη της Τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη» του Νικηφόρου Λύτρα. Στην πινακοθήκη γίνονται επίσης διάφορες περιοδικές εκθέσεις, εκδηλώσεις, συνέδρια, προβολές κ.ά.

Τηλ.: 26560 41210

Το Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας του Παύλου Βρέλλη είναι μουσείο κέρινων ομοιωμάτων. Στεγάζεται σε ένα κτίριο παραδοσιακής Ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και περιλαμβάνει 36 γλυπτικές συνθέσεις, με 150 συνολικά κέρινα ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος, μέσα σε όγκο 2.500 κυβικών μέτρων. Τα ομοιώματα και οι συνθέσεις του μουσείου καλύπτουν 2.500 χρόνια ελληνικής ιστορίας. Υπάρχουν συνθέσεις με θέματα από την αρχαία ελλάδα, το Βυζάντιο, την επανάσταση του 1821, το Μακεδονικό αγώνα, τον πόλεμο του 1940, κ.α.
Δείτε περισσότερα για το μουσείο, τον Π. Βρέλλη και την ιστορία του μουσείου στο web site: www.vrellis.org.

Τηλ.: 26510 92128

Το μουσείο Λαζαρίδη βρίσκεται στο όμορφο παραδοσιακό χωριό Κουκούλι του Ζαγορίου. Στεγάζεται στο σπίτι του δημιουργού του Κώστα Λαζαρίδη, που με μεράκι συγκέντρωσε όλη τη σπάνια χλωρίδα του Βίκου.

Πρόκειται για συλλογή από σπάνια φυτά που ευδοκιμούν στα βράχια και φαράγγια του Βίκου. Τα φυτά αυτά συγκέντρωσαν το μεγάλο ενδιαφέρον πολλών ξένων πανεπιστημίων και βοτανολόγων. Βέβαια για τα φυτά αυτά ενδιαφέρθηκαν και οι «Βικογιατροί», που τα πουλούσαν για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.

Το λαογραφικό μουσείο της Ε.Η.Μ. στεγάζεται σε κτίριο στην οδό Μιχαήλ Αγγέλου, στην πόλη των Ιωαννίνων. Το κτίριο αυτό, χτισμένο κατά το 1800, στέγασε μέχρι το 1976 σχολές (λειτούργησε και ως Τουρκικό διδασκαλείο). Από το δημόσιο το αγόρασε η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών.

Το κτίριο διασκευάστηκε με στόχο να στεγασθούν τα σπάνια αντικείμενα Ηπειρώτικης λαϊκής τέχνης, όπως ενδυμασίες, κοσμήματα, εργαλεία, κ.λ.π. που με μεγάλο μεράκι, υπομονή και κόπο επί δεκαετίες συγκέντρωνε ο αείμνηστος πρόεδρος της Ε.Η.Μ., δικηγόρος Κώστας Φρόντζος.

Τηλ.: 26510 20515
Fax: 26510 21203

Βρίσκεται μέσα στο κάστρο στη Β. Δυτική ακρόπολη και στεγάζεται στο Ασλάν Τζαμί, που χτίστηκε το 1618 από τον Ασλάν πασά. Πρόκειται για τον Τουρκογιαννιώτη Ζουλφικάρ, τον περίφημο «Καλό Πασά» που το έχτισε όταν ως διοικητής των Ιωαννίνων κατέστειλε το 1611 την επανάσταση του Διονυσίου φιλοσόφου.

Τον ίδιο χρόνο (1618), πέθανε ευχαριστημένος που είδε το έργο του τελειωμένο. Πίσω από το τζαμί βρίσκεται ο τάφος του (τουρμπές) από τους ομοθρήσκους του κηρύχθηκε άγιος. Στο βόρειο τείχος σώζεται το ερειπωμένο αρχοντικό του.

Τα αντικείμενα που εκτίθενται είναι:τοπικές ενδυμασίες, υφαντά, ξυλόγλυπτα, είδη αργυροχοϊας και άλλα. Αξιόλογο έκθεμα είναι το Δαμασκηνό σπαθί του Καραϊσκάκη. Έγινε μουσείο το 1933 και ανασυγκροτήθηκε το 1957.

Σημείωση: Πριν ανεβούμε στο Μουσείο, αριστερά μας, τούρκικοι στρατώνες (Σουφαρί Σαράϊ) και δεξιά μας, ερειπωμένα λουτρά (χαμάμ) και ανακαινισμένη βιβλιοθήκη.

Στον περίβολο του μουσείου σώζονται τάφοι επιφανών Τούρκων και ο τάφος του Ασλάν πασά . Επίσης μονώροφο κτίριο που ήταν ιερατική σχολή των Τούρκων. Κανόνια και μπάλες της εποχής εκείνης είναι σωριασμένα στο έδαφος.

Τηλ.: 26510 26356

Βρίσκεται στο χώρο της αρχαίας Νικόπολης, 8 χλμ. Βορειοανατολικά της Πρέβεζας. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται: Αγάλματα, Σαρκοφάγοι και διάφορα σκεύη. Τα ευρήματα ανήκουν στην Αρχαϊκή, Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο.

Ευρήματα της Νικόπολης εκτίθενται και στο Aρχαιολογικό Mουσείο Ιωαννίνων. Κοντά στο μουσείο υπάρχουν τα θαυμάσια ψηφιδωτά των προχριστιανικών χρόνων.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων είναι κτίριο του 1970 και έγινε για να στεγάσει ευρήματα από αρχαιολογικούς χώρους της Ηπείρου. Βρίσκεται πίσω από το κεντρικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας στο πάρκο Λιθαρίτσια και είναι έργο του μεγάλου δημιουργού αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη.

Οι αίθουσες Α,Β,Γ, περιέχουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα:

Παλαιολιθικών χρόνων όπως από το Ασπροχάλικο, την Καστρίτσα και το Κοκκινόπηλο. Ευρήματα από τη Δωδώνη, το νεκρομαντείο του Αχέροντα ποταμού, τη Βίτσα Ζαγορίου, το Βοτονόσι, την Καταμάχη, τη Στεφάνη, τη Δουρούτη, το Πωγώνι, το Μιχαλίτσι Πρεβέζης, και από άλλες περιοχές της Ηπείρου.

Αξιόλογη είναι και η συλλογή νομισμάτων από την Ήπειρο, διαφόρων χρονικών περιόδων.

Η Δ΄ αίθουσα είναι αφιερωμένη σε αντικείμενα Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής λαϊκής τέχνης (μικροτεχνία, αργυροχοία, όπλα κ.λ.π.). Τεμάχια και επιγραφές από αρχαιολογικούς χώρους εκτίθενται στα δυο αίθρια. Η τελευταία αίθουσα φιλοξενεί έργα ελλήνων καλλιτεχνών.

Περιοδικές εκθέσεις και οργανώσεις διαλέξεων φιλοξενούνται επίσης από το μουσείο που λειτουργεί και ως πινακοθήκη.

Από τα πιο σημαντικά εκθέματα είναι τα παρακάτω :

• Το λίθινο αμφίπλευρο (πέλεκυς) που βρέθηκε στο Κοκκινόπηλο Πρεβέζης
• Κανθαρόσχημος σκύφος από τάφο της Μερόπης Πωγωνίου(11ος – 12ος αιώνας)
• Χάλκινη ραμφόστομη πρόχους, από νεκροταφείο Βίτσας Ζαγορίου, 540 – 520 π.X.
• Χρυσό δακτυλίδι, επάργυρο, του 5ου π.Χ. αιώνα
• Μαρμάρινο επιτύμβιο άγαλμα του 4ου π.Χ. αιώνα
• Χάλκινο σφυρήλατο κράνος του 4ου π.Χ. αιώνα
• Χάλκινο άγαλμα αγοριού
• Πήλινη φιάλη από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα (3ος π.Χ. αιώνας)
• Επιτύμβια στήλη ενεπίγραφη (βρέθηκε στα Πλαίσια Ιωαννίνων), αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα
• Μαρμάρινη σαρκοφάγος (βρέθηκε στο Λαδοχώρι Θεσπρωτίας), του 2ου μ.Χ. αιώνα

Τηλ.: 26510 33357
Fax: 26510 71835

Από το έτος 1973 λειτουργεί η Aρχαιολογική συλλογή Άρτας. Στεγάζεται στην πρώην τράπεζα (=τραπεζαρία) της μονής Παρηγορήτισσας που κτίστηκε το 13ο αιώνα.

Εδώ μπορεί κανείς να δει επιτύμβιες στήλες, κτερίσματα τάφων, ευρήματα από την αρχαία Αμβρακία, ευρήματα από το σπήλαιο Κουδουνότρυπα Καστανιάς και από άλλα σημεία του νομού Άρτας.

Αξιόλογα εκθέματα:

• Η επιτύμβια στήλη του Δάμωνος
• Αμφορέας από την αρχαία Αμβρακία
• Μαρμάρινα αγαλμάτια της Νίκης και της Αφροδίτης προελεύσεως αρχαίας Αμβρακίας
• Αετωματική στήλη από τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα

Τηλ.: 26810 28692

Η Βυζαντινή Μονή Παρηγορήτισσας βρίσκεται μέσα στην πόλη της Άρτας. Πρόκειται για το σπουδαιότερο βυζαντινό μνημείο της Άρτας, αριστούργημα της βυζαντινής τέχνης με δικό της τύπο βασιλικού ρυθμού. Κτίστηκε μεταξύ των ετών 1283 – 1296 σαν γυναικεία μονή, πάνω σε θεμέλια αρχαίου ναού από τον Νικηφόρο Α’ Κομνηνό Δούκα και τη γυναίκα του Άννα Παλαιολογίνα Καντακουζινή.

Η αρχιτεκτονική του ναού, οι τοιχογραφίες, τα γλυπτά του, ο θαυμάσιος τρούλος και γενικά το μεγαλείο του εσωτερικού και εξωτερικού διακόσμου, αποτελούν πραγματικό καύχημα της περιόδου του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ο μεγαλοπρεπής αυτός ναός είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Για το ναό έχουν γραφεί πολλές λεπτομέρειες σε διάφορες εκδόσεις και διατριβές.

Από το παλιό γυναικείο μοναστήρι, σώζονται: Ο ναός, η Αγία Τράπεζα, 16 κελιά και η Tράπεζα (χώρος εστίασης) που αναστηλώθηκε και στεγάζει ευρήματα της αρχαίας Αμβρακίας.

Η μονή έχει χαρακτηρισθεί και λειτουργεί ως μουσείο. Υπάγεται στην 8η εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων.

Τηλέφωνο μουσείου: 26810.28692