epirus net

Το Τσεπέλοβο απέχει 51 χλμ. από τα Ιωάννινα και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 1.080 μ. Είναι γνωστό από τον 16ο αιώνα και λειτούργησε εδώ το 1700 το πρώτο σχολείο. Το 1868 ήταν πρωτεύουσα των τουρκικών αρχών του Ζαγορίου. Με δωρεές ευεργετών χτίστηκαν κτίρια, σχολεία, αρχοντικά και βρύσες. Το χωριό δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο και έχει άριστη υποδομή ξενώνων και εστιατορίων για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στο Τσεπέλοβο: Παλαιά αρχοντικά Παπάζογλου – Τσαβαλιά – Βαζίμα, ναός Αγίου Νικολάου του 1708, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου, ναός Κάτω Παναγιάς, μονή Ιωάννου του Προδρόμου Ρογκοβού του 1749
• Στο Σκαμνέλι: Μονή Αγίου Νικολάου του 1683, μονή Αγίας Παρασκευής του 1697, ναός Αγίων Αποστόλων του 1973, παλαιά αρχοντικά Θεοδοσίου – Φραγκούλη κ.α., παραδοσιακές βρύσες, πελασγικά τείχη, σαρακατσάνικη στάνη στο Γυφτόκαμπο
• Στη Λάϊστα: Ναός Ταξιαρχών του 1778, μονή Αγίας Τριάδας στον Κλέφτη
• Στο Ηλιοχώρι: Μονή Δοβρίνοβου του 14ου αιώνα με αξιόλογο τέμπλο, ναός Αγίου Νικολάου του 1850, πέτρινα γεφύρια
• Στο Βρυσοχώρι: Ναός Αγίου Χαραλάμπους του 1819, μονή Αγίας Τριάδας του 17ου αιώνα, παραδοσιακές βρύσες και πέτρινα γεφύρια
• Στο Βραδέτο: Θέση Μπελόη (φαράγγι Βίκου), σκάλα Βραδέτου, ναός Γεννήσεως Θεοτόκου του 1799
• Στο Καπέσοβο: Ναός Αγίου Νικολάου του 1793, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 18ου αιώνα, λαογραφικό μουσείο, Πασχάλειος σχολή με τη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου

Το Μονοδένδρι είναι από τα ωραιότερα χωριά του Ζαγορίου, χτισμένο σε υψόμετρο 1060 μ. σε απόσταση 39 χλμ. από τα Ιωάννινα. Το όνομά του το οφείλει σε μεγάλο έλατο που υπήρχε στο χωριό μέχρι το 1840. Μέχρι το 1753 ήταν μία κοινότητα με τρεις μαχαλάδες (Βίτσα, Άνω Μαχαλάς, Αγ. Γεώργιος).

Το χωριό γνώρισε μεγάλη ακμή το 17ο και 18ο αιώνα, όπου οι ευεργέτες το γέμισαν με αρχοντικά, εκκλησίες και σχολεία. Από το Μονοδένδρι κατάγονται οι ευεργέτες Αφοί Ριζάρη. Πρόκειται για το χωριό που συγκεντρώνει τους περισσότερους επισκέπτες σε όλο το Ζαγόρι και διαθέτει αξιόλογους ξενώνες και εστιατόρια.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στο Μονοδένδρι: Πετρόκτιστα αρχοντικά, ναός Αγίου Αθανασίου του 1801, ναός Αγίου Μηνά του 1620, ναός Αγίου Γεωργίου του 18ου αιώνα, μονή Αγίας Παρασκευής του 1413, πέτρινοι πύργοι στη θέση Οξιά, φαράγγι Βίκου, αρχαιολογικός χώρος στη θέση Γενίτσαρι, αξιοθέατα Ριζαρείου ιδρύματος
• Στα Άνω Πεδινά: Μονή Αγίας Παρασκευής του 16ου αιώνα, μονή Ευαγγελίστριας του 1793, ναός Αγίου Δημητρίου του 1793
• Στα Κάτω Πεδινά: Ναός Αγίου Αθανασίου του 18ου αιώνα, ναός Ταξιαρχών του 1591, αρχαίοι τάφοι του 11ου αιώνα
• Στη Βίτσα: Ναός Προφήτη Ηλία του 17ου αιώνα, ναός Αγίου Νικολάου, ναός Παναγίας, ναός Ταξιαρχών του 17ου αιώνα
• Στο Διπόταμο: Πέτρινα γεφύρια, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 1872
• Στο Καλωτά: Ναός Εισοδίων Θεοτόκου, μονή Βισοκού του 1114, παλαιά αρχοντικά
• Στη Μανασσή: Ναός Αγίου Γεωργίου του 1780
• Στο Δίκορφο: Ωραία πλατεία, παλαιά αρχοντικά, ναός Αγίου Μηνά του 1770, μοναστήρι Στούπαινας του 1440
• Στην Ελάτη: Παλαιά αρχοντικά, ναός Αγίου Γεωργίου του 1806, βρύσες, πέτρινο γεφύρι
• Στους Ασπραγγέλους: Ωραία σπίτια, καμπαναριό του 1915, παλαιό μοναστήρι Δοβράς του 1600, τείχη παλαιού οικισμού

Οι Κήποι Ζαγορίου είναι οικισμός γνωστός από το 1431. Πρόκειται για την πρώην πρωτεύουσα του Ζαγορίου με αξιόλογα κτίρια, γεφύρια. Το χωριό απέχει 38 χλμ. από τα Ιωάννινα, την πρωτεύουσα του νομού και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων. Αξίζει να το επισκεφθείτε.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στους Φραγγάδες: Νερόμυλος Βαλέκα, πέτρινο γεφύρι του Πετσιώτη, ναός Αγίου Δημητρίου του 1779, ναός Αγίου Νικολάου του 17ου αιώνα, μονή Παναγίας, παραδοσιακές βρύσες και λιθόστρωτα
• Στους Νεγάδες: Ναός τρισυπόστατος του 1779 με σπουδαίες αγιογραφίες και επίχρυσο τέμπλο
• Στο Κουκούλι: Παλαιά αρχοντικά Κόκκορη και Πλακίδα, παραδοσιακές βρύσες του Μπασιά και Μάνθου, παλαιό σχολείο, λαογραφικό μουσείο Λαζαρίδη, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 1788
• Στο Δίλοφο: Παλαιά αρχοντικά σπίτια, σχολή Αναγνωστοπούλου του 1855
• Στους Κήπους: Μονή Μπάγιας του 1841, ναός Αγίου Νικολάου του 1779, ναός Αγίας Παρασκευής, λαογραφικό μουσείο Α. Τόλη, γεφύρι Κόκκορη του 1750, γεφύρι του Πλακίδα (Καλογερικό) του 1748, γεφύρι Κοντοδήμου – Λαζαρίδη, γεφύρι Πετσώνη, γεφύρι Ντόβρης, γεφύρι Μερισσιού

Το Πάπιγκο είναι από τα ωραιότερα χωριά του Δυτικού Ζαγορίου και απέχει από τα Ιωάννινα 62 χλμ. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 980 μέτρων στους πρόποδες της Αστράκας. Ο οικισμός υπάρχει από το 14ο αιώνα και αποτελείται από δύο συνοικισμούς το Μικρό και το Μεγάλο Πάπιγκο.

Πολλοί ευεργέτες το προίκισαν με κτίρια, αρχοντικά, εκκλησίες, σχολεία, κ.α. Τα κτίρια είναι λιθόκτιστα και βασίζονται στην παραδοσιακή Ζαγορίσια αρχιτεκτονική. Το γεγονός αυτό δίνει ένα ιδιαίτερα παραδοσιακό χρώμα στο χωριό. Λιθόστρωτα δρομάκια και μονοπάτια οδηγούν σε εξωκλήσια, στις πηγές του Βοϊδομάτη, σε βρύσες, στο φυσικό κολυμβητήριο Ρογκοβό και στο καταφύγιο του Ορειβατικού Συλλόγου στην Αστράκα.

Το Πάπιγκο είναι εδώ και πολλά χρόνια είναι χαρακτηρισμένο σαν παραδοσιακός οικισμός και συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό επισκεπτών και εκδρομέων κάθε χρόνο. Στο χωριό υπάρχει άριστη υποδομή με τουριστικές μονάδες που διατηρούν το παραδοσιακό χρώμα και τη Ζαγορίσια αρχιτεκτονική. Θεωρείται από τους ομορφότερους παραδοσιακούς οικισμούς της Ελλάδας.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στο Μεγάλο Πάπιγκο: Αστράκα, Ναός Αγίου Βλασίου με εξαγωνικό καμπαναριό του 1852, ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 18ου αιώνα, ναός Αγίου Γεωργίου του 18ου αιώνα, παλαιά αρχοντικά
• Στο Μικρό Πάπιγκο: Αστράκα, Ναός Ταξιαρχών του 19ου αιώνα, οβίρες Ρογκοβού (φυσικές πισίνες), ορεινό καταφύγιο στην Αστράκα σε υψόμετρο 1950 μέτρων, Δρακόλιμνη σε υψόμετρο 2200 μέτρων
• Στο Βίκο: Ναός Αγίου Τρύφωνα του 1871 με αξιόλογο τέμπλο, μονή Παναγίας του 1738 μέσα στη χαράδρα Βίκου με ωραίες αγιογραφίες
• Στην Αρίστη: Ναός κοιμήσεως Θεοτόκου του 1718 με μεγάλο καμπαναριό, μονή Παναγίας Σπηλιώτισσας του 1579 πάνω σε βράχο στο Βοϊδομάτη ποταμό, παλαιά βρύση, γέφυρα Βοϊδομάτη
• Στον Άγιο Μηνά: Γεφύρι Βοϊδομάτη στην Κλειδωνιά, Ναός Ευαγγελίστριας του 1576

Από τα αντιπροσωπευτικότερα χωριά του Ανατολικού Ζαγορίου είναι το Γρεβενίτι το οποίο απέχει 44 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 980 μέτρων. Έχει υπέροχη θέα, πολύ πράσινο και άφθονα τρεχούμενα νερά.

Πολλοί κάτοικοι σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής και προς τιμήν τους έχει στηθεί μία μαρμάρινη στήλη με τα ονόματα τους στην είσοδο του χωριού. Οι κάτοικοι που μένουν σήμερα μόνιμα στο χωριό ασχολούνται με την κτηνοτροφία , την υλοτομία και τη μελισσοκομία.

Ο επισκέπτης θα βρει στο Γρεβενίτι ιατρικό κέντρο, καταστήματα και ξενώνα. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στο χωριό αρκετή τουριστική κίνηση.

Αξιοθέατα στα χωριά της περιοχής:

• Στο Γρεβενίτι: Μονή Βουτσάς, παραδοσιακές βρύσες, γεφύρι Τσίπιανης του 1875, μνημείο εκτελεσθέντων
• Στη Δόλιανη: Γεφύρι Ντέλγινας, βράχια του Κουρή
• Στο Τρίστενο: Νερόμυλος
• Στους Μηλιωτάδες: Γεφύρι Καμπέρ αγά
• Στη Βωβούσα: Γεφύρι Αώου, εθνικός δρυμός Βάλια Κάλντα
• Στο Φλαμπουράρι: Ναός Αγίου Νικολάου

Το γεφύρι του Νούτσου (ή Κόκκορη όπως είναι επίσης γνωστό) βρίσκεται στο κεντρικό Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κουκούλι, 39 χλμ. από τα Γιάννενα, στο ποτάμι του Βοϊδομάτη. Ο Νούτσος Κοντοδήμος από το Βραδέτο χρηματοδότησε την κατασκευή του γεφυριού, το οποίο πήρε το όνομα του ευεργέτη. Η επιγραφή σε μαύρη πλάκα αναγράφει χρονολογία 1750 ή 1752 (ο Λαμπρίδης αναφέρει και τον Νούτσο Καραμερσίνη ως κατασκευαστή το 1768).

Λέγεται και γεφύρι του Κόκκορη (ή Κόκκορου) γιατί, ο Κόκκορος από το Κουκούλι, που είχε μύλο εκεί, διέθεσε το 1910 χρήματα για την επισκευή του. Τελευταία, το γεφύρι επισκευάστηκε ξανά από την ένωση Ζαγορισίων.

Δίπλα στο γεφύρι βρίσκεται η σπηλιά που κρύφτηκε ο λήσταρχος Νταβέλης με δύο άλλους ληστές. Από μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα κοντά στο γεφύρι του Κόκκορου περνούσαν φορτωμένες με πυρομαχικά και εφόδια οι γυναίκες της Πίνδου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην περιοχή του Ανατολικού Ζαγορίου, κοντά στους Μηλιωτάδες, πάνω από τον ποταμό Ζαγορίτικο βρίσκεται το επιβλητικό μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Καμπέρ Αγά. Το άνοιγμά του αγγίζει τα 18 μέτρα και το ύψος του τα 5 μέτρα. Το όνομα του το οφείλει στον αγά Καμπέρ που έδωσε χρήματα για την κατασκευή του. Παλαιότερα υπήρχε εδώ και ομώνυμο χάνι για την ξεκούραση των ταξιδιωτών που περνούσαν από την περιοχή.

Το φαράγγι του Βίκου είναι από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Ζαγορίου και του νομού Ιωαννίνων γενικότερα. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα φαράγγια στον κόσμο και οπωσδήποτε από τα καλύτερα της Ευρώπης.

Γεωγραφικά το φαράγγι του Βίκου βρίσκεται στην περιοχή του Ζαγορίου και εκτείνεται ανάμεσα στα χωριά Τσεπέλοβο και Κλειδωνιά, από το κεντρικό Ζαγόρι μέχρι λίγο πριν την Κόνιτσα. Επίσης, κοντά στο φαράγγι βρίσκονται τα χωριά: Καπέσοβο, Κουκούλι, Κήποι, Βραδέτο, Μονοδένδρι, Αρίστη, κ.α.

Η χαράδρα του Βίκου έχει συνολικό μήκος 12 χιλιόμετρα και μέσα της ρέει ο ποταμός Βοϊδομάτης. Το μέγιστο ύψος της χαράδρας είναι 1100 μέτρα, ενώ το μέσο άνοιγμα της είναι περί τα 200 μέτρα. Στο στενότερο σημείο του το φαράγγι έχει πλάτος (άνοιγμα) μόλις 2 μέτρα.

Στο μέσο περίπου του φαραγγιού ενώνεται με άλλη μεγάλη χαράδρα της περιοχής, το Μέγα Λάκο, η οποία ξεκινά από την οροσειρά της Τύμφης και καταλήγει στη χαράδρα του Βίκου.

Η περιοχή έχει να επιδείξει πολύ σημαντική χλωρίδα και πανίδα. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει σπάνια βότανα, αρκετά από αυτά με φαρμακευτικές ιδιότητες. Στην περιοχή επίσης ενδημούν 5 είδη φυτών τα οποία δεν απαντώνται πουθενά αλλού στον κόσμο.

Η πανίδα περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη (π.χ. νεροκότσυφας, χιονότσιχλα, μαυροτσικλητάρα, χρυσαετός, σταυραετός, κ.α.). Επίσης, η περιοχή αποτελεί καταφύγιο για είδη όπως το αγριογούρουνο, το αγριόγιδο, το ζαρκάδι, τον αγριόγατο, την αρκούδα, κ.α. Για το λόγο αυτό, από το 1973 έχει χαρακτηριστεί Εθνικός Δρυμός και προστατεύεται. Η περιοχή της χαράδρας, αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Βίκου Αώου.

Μπορείτε να απολαύσετε τη θέα του φαραγγιού από τα χωριά Μονοδένδρι (στη θέση Οξιά), κοντά στο Βραδέτο (στη θέση Μπελόη) και από το χωριό Βίκος. Η θέα του φαραγγιού από τα σημεία αυτά είναι κυριολεκτικά μαγευτική και κάνει τον επισκέπτη να θαυμάζει το μεγαλείο της αγριας Ηπειρωτικής φύσης.

Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να κατεβεί στη χαράδρα, από πολλά χωριά του Ζαγορίου και να απολαύσει τη διαδρομή στα σηματοδοτημένα μονοπάτια που διασχίζουν την περιοχή. Η διάσχιση ολόκληρου του φαραγγιού διαρκεί περίπου 6 ώρες και προσφέρει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να γνωρίσει με τον καλύτερο τρόπο τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.

Το μουσείο Λαζαρίδη βρίσκεται στο όμορφο παραδοσιακό χωριό Κουκούλι του Ζαγορίου. Στεγάζεται στο σπίτι του δημιουργού του Κώστα Λαζαρίδη, που με μεράκι συγκέντρωσε όλη τη σπάνια χλωρίδα του Βίκου.

Πρόκειται για συλλογή από σπάνια φυτά που ευδοκιμούν στα βράχια και φαράγγια του Βίκου. Τα φυτά αυτά συγκέντρωσαν το μεγάλο ενδιαφέρον πολλών ξένων πανεπιστημίων και βοτανολόγων. Βέβαια για τα φυτά αυτά ενδιαφέρθηκαν και οι «Βικογιατροί», που τα πουλούσαν για τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.