Στην πόλη της Άρτας πραγματοποιούνται αρκετές εκδηλώσεις κάθε χρόνο:
Στο νομό Άρτας μπορεί να ασχοληθεί κανείς με το ψάρεμα στα ποτάμια του νομού, στις παραλίες και στην τεχνητή λίμνη Πουρναρίου.
Ο νομός Άρτας διαθέτει ωραίες παραλίες όπου μπορείτε να απολαύσετε την κολύμβηση ή άλλες θαλάσσιες δραστηριότητες. Οι παραλίες είναι σε μικρές αποστάσεις από την πόλη της Άρτας και εύκολα προσβάσιμες με το αυτοκίνητο σας ή με την τοπική συγκοινωνία.
Μπορεί να ασχοληθεί κανείς με τις αναρριχήσεις στον ορεινό όγκο των Αθαμανικών ορέων (Τζουμέρκων). Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να έλθετε σε επαφή με τον τοπικό Ορειβατικό Σύλλογο.
Ορειβατικός Σύλλογος Άρτας
οδός Τζαβέλλα 7, τηλ. 26810.28030.
Για πληροφορίες σχετικά με τα Τζουμέρκα, δείτε το σχετικό οδηγό μας: www.tzoumerka.info.
Στην περιοχή του Βουργαρελίου (Δροσοπηγή) υπάρχουν αξιόλογα χωριά που έχουν να παρουσιάσουν ενδιαφέροντα αξιοθέατα όλων των ειδών στον επισκέπτη. Η περιοχή βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Άρτας και διαθέτει μερικά από τα καλύτερα δάση του νομού.
Δείτε στην ευρύτερη περιοχή:
Δείτε στην περιοχή:
Το Πέτα βρίσκεται 8 χλμ. ανατολικά της Άρτας, πάνω σε κατάφυτο λόφο με ελιές και εσπεριδοειδή. Είναι γνωστό από τη μάχη του 1822 με τους τούρκους όπου έπεσαν και 80 Φιλέλληνες.
Το Αστροχώρι βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού Άρτας. Απέχει από την πρωτεύουσα του νομού, την Άρτα, 52 χλμ. Είναι έδρα του Δήμου Τετραφυλλίας. Στην ευρύτερη περιοχή θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε πολλά αξιοθέατα της ορεινής Άρτας
Αξιοθέατα στην περιοχή:
Το Νεοχώρι βρίσκεται 13,5 χλμ. νοτιοανατολικά της Άρτας και είναι χτισμένο σε πεδινή περιοχή. Είναι έδρα του Δήμου Αράχθου. Κοντά στον οικισμό κυλάει ο Άραχθος ποταμός που με ωραία διαδρομή 5 χλμ. εκβάλλει στον Αμβρακικό κόλπο. Η περιοχή είναι γεμάτη από καλλιέργειες. Σε όλο το χώρο βρίσκονται ιστορικές εκκλησίες.
Αξιοθέατα στην περιοχή:
Η κοινότητα των Μελισσουργών βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Άρτας, μετά την Άγναντα και τα Πράμαντα, σε υψόμετρο 860 μέτρων. Απέχει 103 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Το μεγάλο ελατοδάσος του Αετού, οι πηγές με τα κρύα νερά και οι καταρράκτες πάνω από το χωριό καθιστούν στο ορεινό αυτό χωριό κατάλληλο για διακοπές.
Αξιοθέατα στους Μελισσουργούς:
Το Κομπότι βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Άρτας και απέχει 12 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Είναι χτισμένο μέσα σε ελαιώνα και τα σπίτια είναι ωραία παραδοσιακά πετρόκτιστα. Είναι έδρα του Δήμου Κομποτίου. Πρόκειται για την πατρίδα του ιδρυτή της Φιλικής Εταιρείας, Νικολάου Σκουφά και του μέλους της Φιλικής Εταιρείας Κ. Γεροστάθη.
Αξιοθέατα στο Κομπότι:
Κορωνησία
Η Κορωνησία Βρίσκεται στην περιοχή του Αμβρακικού κόλπου και είναι έδρα του Δήμου Αμβρακικού. Απέχει 26 χλμ. νοτιοδυτικά από την πόλη της Άρτας. Είναι παραθαλάσσιο χωριό που βρίσκεται σε ένα μικρό γραφικό νησί. Το νησί αυτό ενώνεται με την ξηρά με μακρύ στενό πέρασμα. Στις όμορφες ψαροταβέρνες του δοκιμάζει κανείς τα φρέσκα θαλασσινά.
Αξιοθέατα στην Κορωνησία:
Αξιοθέατα στο χωριό Βίγλα:
Η κοινότητα Θεοδωριάνων βρίσκεται 81 χλμ. βορειοανατολικά της Άρτας, ανάμεσα από κορυφές των Τζουμέρκων, στους πρόποδες της γνωστής Κωστηλάτας. Είναι όμορφο ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 940 μέτρων, ανάμεσα σε έλατα και πλατάνια με άφθονα νερά και με θαυμάσιους καταρράκτες.
Αξιοθέατα στα Θεοδώριανα:
Για πληροφορίες:
Κοινότητα Θεοδωριάνων Άρτας
Τηλ. 26850.22447
Το Βουργαρέλι (Δροσοπηγή), βρίσκεται στην ιστορική χώρα των Αθαμάνων, μέσα σε πανέμορφο δάσος με πολλά νερά. Είναι ορεινό χωριό, βρίσκεται 60 χλμ. βορειοανατολικά της Άρτας και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων, στις υπώρειες των Τζουμέρκων. Ονομάζεται και Δροσοπηγή.
Τα σπίτια του χωριού είναι παραδοσιακά πετρόκτιστα, αλλά και σύγχρονα. Το καλοκαίρι το χωριό επισκέπτονται πολλοί παραθεριστές, καθώς είναι αξιόλογο τουριστικό θέρετρο και έχει τη σχετική τουριστική υποδομή.
Οι κάτοικοι είναι φιλόξενοι, έχουν ιστορία στους αγώνες του έθνους μας και στη θρησκευτική παράδοση. Κοντά στο χωριό, στη θέση Παλαιοχώρι Βουργαρελίου, βρίσκεται η Kόκκινη Eκκλησία (Παναγία Βελλάς) του 13ου αιώνα. Η εκκλησία χτίστηκε το 1281 επί Νικηφόρου Α’ και είναι εξαιρετικό δείγμα βυζαντινής ναοδομίας.
Επίσης υπάρχει και το ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που είναι από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα των Τζουμέρκων. Στο μοναστήρι αυτό υπάρχουν τοιχογραφίες του 1714. Εδώ υψώθηκε η σημαία της επαναστάσεως το 1821 από τους καπεταναίους της περιοχής.
Αξιοθέατα στο χωριό & στη γύρω περιοχή:
Η πόλη της Άρτας είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού. Απέχει από την Αθήνα 360 χλμ. και 15 χλμ. από τον Αμβρακικό κόλπο. Έχει πληθυσμό 40.000 κατοίκους. Είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας Αμβρακίας. Ο ποταμός Άραχθος με το ιστορικό γεφύρι του την περιβάλλει από τις τρεις πλευρές της. Οι επτά λόφοι της πόλης περιβάλλονται από πορτοκαλεώνες και ελαιώνες, από μια πλούσια ενδοχώρα.
Η ιστορία της αγγίζει τα 3.000 χρόνια. Το 625 π.Χ. οι Κορίνθιοι διώχνουν τους ντόπιους Δρύοπες από την Αμβρακία και την τειχίζουν. Το 295 π.Χ. οι Μακεδόνες τη χαρίζουν στο βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο ο οποίος μετέφερε εδώ την πρωτεύουσα του κράτους του. Στην περίοδο αυτή γεμίζει με αξιόλογα έργα τέχνης και μνημεία: οικοδομές, αγάλματα, ναοί, ζωγραφικοί πίνακες και πολλά άλλα έργα τέχνης. Οι Ρωμαίοι το 189 π.Χ. την καταλαμβάνουν και στη συνέχεια τη λεηλατούν και το 31 π.Χ. μεταφέρουν τον πληθυσμό της στην αρχαία Νικόπολη.
Μετά την καταστροφή της Νικόπολης, ξαναχτίζεται η σημερινή Άρτα. Το 1204 γίνεται πρωτεύουσα του δεσποτάτου της Ηπείρου και στολίζεται με περίτεχνες Βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια από τον Μιχαήλ Α’ Δούκα Κομνηνάγγελο.
Έγινε το σπουδαιότερο πολιτιστικό κέντρο της Ηπείρου και χαρακτηρίστηκε «ο Μυστράς της Βόρειας Ελλάδος». Το βυζαντινό κάστρο των Κομνηνών που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του τείχους της Αμβρακίας, είναι από τα ωραιότερα βυζαντινά κάστρα.
Το 1449 παραδόθηκε στους Τούρκους και απελευθερώθηκε στις 24/6/1881. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας συνέβαλε στον αγώνα για την ελευθερία. Διακρίθηκε στα γράμματα και στα άρματα: Μάξιμος Γραικός, Νικόλαος Σκουφάς, Γεώργιος Καραϊσκάκης, κ.α. Στην περίοδο της κατοχής (1941-44) προσέφερε πολλά στην εθνική αντίσταση. Υπήρξε ιδιαίτερη πατρίδα του στρατηγού Ν. Ζέρβα, αρχηγού της εθνικής αντίστασης (ΕΔΕΣ).
Στην πόλη διασώθηκαν πολλά μνημεία, αρχαία και βυζαντινά, από την περίοδο της αρχαίας Αμβρακίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ανακαλύφθηκαν αξιόλογα ευρήματα με ανασκαφές που έγιναν κατά καιρούς.
Στην πόλη της Άρτας λειτουργούν διάφοροι σύλλογοι: Σύλλογος Σκουφά, Μακρυγιάννης και άλλα πολιτιστικά σωματεία.
Στην Άρτα αξίζει να επισκεφθείτε:
Ο Αμμότοπος είναι ένα γεωργοκτηνοτροφικό χωριό χτισμένο ανάμεσα από τα βουνά Γκογκόμυλο και Τσούκα. Είναι έδρα του Δήμου Ξηροβουνίου και βρίσκεται βορειοδυτικά από την πόλη της Άρτας, σε απόσταση 10 χλμ.
Αξιοθέατα:
Το χωριό Άγναντα βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Άρτας και απέχει από την πόλη της Άρτας 87 χλμ. Είναι ένα όμορφο χωριό χτισμένο στη δυτική πλευρά των Τζουμέρκων μέσα σε ελατοδάσος με άφθονα νερά. Είναι έδρα δήμου. Στην περιοχή Αγνάντων βρίσκονται οι ψηλές κορυφές των Τζουμέρκων. Η περιοχή διακρίνεται για το φυσικό περιβάλλον της και αναπτύσσεται εδώ ο ορεινός τουρισμός.
Αξιοθέατα στην περιοχή:
Επισκεφθείτε επίσης στη γειτονική Πράμαντα το σπήλαιο της Ανεμότρυπας.
Το πασίγνωστο γεφύρι της Άρτας βρίσκεται στα δυτικά της πόλης της Άρτας και απέχει από το κέντρο 1 χλμ. Είναι το πιο γνωστό πολύτοξο γεφύρι της Ηπείρου, που γεφυρώνει τις δύο όχθες του ποταμού Αράχθου. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρούμενα μνημεία της Άρτας. Διακρίνεται για τη μοναδική αρχιτεκτονική του αλλά και για τους θρύλους που έχουν συνδεθεί με την κατασκευή του.
Χρονολογικά, το χτίσιμο του δεν έχει καθοριστεί ακριβώς. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Φαίνεται ότι έχει θεμελιωθεί κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα, επί βασιλέως Πύρρου και ολοκληρώθηκε σε τρεις περιόδους επί Δεσποτάτου της Ηπείρου. Είναι κομψό, επιβλητικό και οι καμάρες του στηρίζονται σε ευρείες βάσεις.
Η όλη κατασκευή του προκαλεί το θαυμασμό. Κατά καιρούς έγιναν επισκευές και προσθήκες στην κατασκευή, με τελευταία εκείνη του 1612. Είναι το γεφύρι που η μεγάλη δυσκολία κατασκευής του έδωσε τροφή στην παράδοση, τον μύθο, την ποίηση, τη ζωγραφική, τη μουσική και το θέατρο για να εξυμνηθεί ο δύσκολος αγώνας του ανθρώπου για έργα σαν αυτό.
Στο χτίσιμο του γεφυριού αναφέρονται θρύλοι γοητευτικοί, με συγκινητικότερο εκείνο της θυσίας της γυναίκας του πρωτομάστορα. Το γνωστό δημοτικό τραγούδι «της Άρτας το γεφύρι», που υπήρξε πρότυπο για παραλλαγές σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο, αναφέρει σχετικά σε στίχο του: «Αν δε στοιχειώσετε άνθρωπο, γεφύρι δεν στεριώνει». Η λαϊκή παράδοση από τους αρχαίους χρόνους απαιτεί θυσία στα θεμέλια των δύσκολων έργων, με κορύφωμα την ανθρωποθυσία, όπως στη γέφυρα της Άρτας.
Το έτος 1881 εδώ ήταν τα σύνορα μεταξύ της ελεύθερης Ελλάδας και της τουρκοκρατούμενης λοιπής Ηπείρου. Κοντά στο γεφύρι βρίσκεται και ο περίφημος πλάτανος. Από τον ίσκιο του ο Αλή πασάς απολάμβανε τον απαγχονισμό όσων καταδίκαζε. Ο δημοτική παράδοση αναφέρεται στο γεγονός με το τραγούδι «Τι έχεις καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος…»
Το γεφύρι μπορεί να επισκεφθεί κανείς καθημερινά, όλες τις ώρες.
Ο Αμβρακικός κόλπος είναι ένας σημαντικός υγροβιότοπος, διεθνούς ενδιαφέροντος. Προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ramsar και με διάφορα προγράμματα, όπως το Life, έγιναν πρωτοποριακές παρεμβάσεις. Ο υγροβιότοπος εκτείνεται ανάμεσα από τις εκβολές Λούρου και Αράχθου.
Ο χώρος αυτός καλύπτεται από καλαμιώνες, λιμνοθάλασσες, αλμυρόβαλτους και λουρονησίδες. Πρόκειται για ένα τεράστιο καταφύγιο υδρόβιων και αρπακτικών πουλιών. Αποτελεί μεταναστευτικό στέκι για 270 είδη πτηνών με συνολικό πληθυσμό 150.000, αλλά και άλλων ζώων.
Από τα είδη που βρίσκουν καταφύγιο εδώ: Αργυροπελεκάνοι, λεπτομύτα, βαλτόπαπια, ρινοδέλφινα, θαλάσσιες χελώνες, χέλια, κουνάβια, αλεπούδες, κ.λ.π.
Ο Αμβρακικός κόλπος είχε μεγάλη σημασία διότι αποτελούσε συνδετικό κρίκο των αρχαίων πόλεων της Αμβρακίας και της Νικόπολης με τις ακτές της λοιπής Ελλάδας, της Ιταλίας, της Σικελίας και της Βορείου Αφρικής.
Ο Αμβρακικός σήμερα παίζει σημαντικό ρόλο για τις πόλεις Άρτα και Πρέβεζα. Μπορείτε να επισκεφθείτε τον υγροβιότοπο του Αμβρακικού, κατά τη θερινή περίοδο με σκάφος από την Πρέβεζα, με κανό στον ποταμό Βωβό και με ποδήλατο. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε τον υγροβιότοπο οδικώς: Άρτα – Κορωνησία 25 χλμ.
Φορείς και κέντρα πληροφοριών για τον υγροβιότοπο του Αμβρακικού κόλπου:
Το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας βρίσκεται κοντά στο χωριό Πράμαντα στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Ιωαννίνων, σε υψόμετρο 900 μ. Το 1960 ερευνήθηκε από την σπηλαιολόγο Άννα Πετροχείλου και σήμερα 270 μ. από τα 350 μ. συνολικά του μήκους του είναι επισκέψιμα.
Το σπήλαιο έχει τρία επίπεδα:
το υψηλότερο δεν είναι επισκέψιμο καθώς είχε καταρρεύσει παλαιότερα, το μεσαίο είναι η διαμορφωμένη τουριστική διαδρομή και το χαμηλότερο είναι η κοίτη υπόγειου ποταμού που διαρρέει το σπήλαιο. Το σπήλαιο είναι χωρισμένο σε «θαλάμους» που συνδέονται με διαδρόμους, άλλοτε ανηφορικούς και άλλοτε κατηφορικούς.
Εντυπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες, καταρράκτες, λιμνούλες, υπόγειος ποταμός και πανέμορφοι χρωματισμοί συνθέτουν ένα μαγευτικό χώρο που πραγματικά αξίζει κανείς να επισκεφθεί. Το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας απέχει 60χλμ. από τα Ιωάννινα και 65 από την πόλη της Άρτας.
Στο χώρο του σπηλαίου λειτουργεί αναψυκτήριο – εστιατόριο στο οποίο διατίθενται και τα εισιτήρια για την είσοδο στο σπήλαιο.
Για πληροφορίες, κ. Βορλούμης Χρήστος, τηλ. 26590.62319 & 6973740901
Το ποτάμι των μύθων, ο φημισμένος Αχέροντας, όχι άδικα αποτελεί πόλο έλξης τόσο για τους τουρίστες και τους λάτρεις του καγιάκ και του κανό, όσο και για τους φυσιολάτρες. Πηγάζει από τα όρη του Σουλίου και χύνεται λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα στα νερά του όρμου της Αμμουδιάς: ξεκινά σαν ορεινό ρέμα, διασχίζει ένα μαγευτικό φαράγγι, συνεχίζει τη διαδρομή στην πεδιάδα της Παραμυθιάς και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος.
Η πλούσια χλωρίδα και πανίδα του φαραγγιού και του ποταμού, αλλά και οι κοντινοί αρχαιολογικοί χώροι καθιστούν την περιοχή σημαντικό οικοτουριστικό αξιοθέατο. Προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000.
Στο 50ο χιλιόμετρο Ιωαννίνων – Αθηνών στη χαράδρα του ποταμού Λούρου, βρίσκεται η σπηλιά του Ασπροχάλικου. Η σπηλιά ερευνήθηκε και βρέθηκαν οστά και αντικείμενα της λίθινης εποχής. Βρέθηκαν 3 στρώματα (στις ανασκαφές 1964-1965) με μεγάλο αριθμό εργαλείων της παλαιολιθικής εποχής (40.000 – 12.000 π.Χ.), λεπίδες από πυριτόλιθο κ.λ.π. καθώς και οστά ζώων (ρινόκερου, αρκούδας κ.λ.π.).
Με τα ευρήματα αυτά, αποδεικνύεται ότι η παρουσία ανθρώπου στην Ήπειρο, ανάγεται στα 40.000 χρόνια π.Χ., στη μέση παλαιολιθική εποχή. Πρόκειται για την περίοδο παγετώνων όπου ο άνθρωπος ζει από το κυνήγι και καταφεύγει στις σπηλιές για να προστατευτεί από το κρύο. Η περίοδος αυτή φτάνει μέχρι το 6.000 π.Χ.
Η σπηλιά του Ασπροχάλικου είναι από τα σπουδαιότερα παλαιολιθικά σπήλαια της Ευρώπης.
Ο αρχαίος αυτός ναός είναι υστεροαρχαϊκός και βρίσκεται στην πόλη της Άρτας, κοντά στην πλατεία Κιλκίς. Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού. Είναι ένα τμήμα του μεγάλου ναού της αρχαίας Αμβρακίας με διαστάσεις 20,75 Χ 44 μέτρα.
Ο ναός χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ. Στο χώρο αυτό βρέθηκε ενεπίγραφη στήλη καθορισμού των συνόρων Αμβρακίας και Χαράδρου. Η Χάραδρος ήταν γειτονική πόλη, στην περιοχή της Πρεβέζας. Σήμερα η επιγραφή αυτή βρίσκεται στην Αρχαιολογική Συλλογή Άρτας.
Ο ναός είναι πάντα ανοικτός και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Το 625 π.Χ. οι Κορίνθιοι αποίκησαν την Αμβρακία, όπου υπήρχε οικισμός Δρυόπων. Η θέση της ήταν εκεί που βρίσκεται η σημερινή πόλη της Άρτας. Στη συνέχεια οι Κορίνθιοι έδιωξαν τους ντόπιους Δρύοπες και τείχισαν την Αμβρακία. Η πόλη είχε οχυρωμένο λιμάνι τον Άμβρακο, για διέξοδο προς τον Αμβρακικό κόλπο.
Για το όνομα της πόλης υπάρχουν αρκετές εκδοχές. Η πιθανότερη είναι ότι προέρχεται από το όνομα της θυγατέρας του βασιλιά των Δρυόπων Μελανέα, που λεγόταν Αμβρακία. Η Αμβρακία ήταν η μεγαλύτερη Ηπειρωτική πόλη, με 100.000 κατοίκους και έλαβε μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας κατά των Περσών καθώς επίσης και στη μάχη των Πλαταιών.
Η δύναμη της πόλης κλονίστηκε όταν νικήθηκε από τους Ακαρνάνες και τους Αθηναίους στις Όλπες της Αμφιλοχίας, το 426 π.Χ. Το 338 π.Χ. την κατέλαβαν οι Μακεδόνες που τελικά την παραχωρούν στον Πύρρο τον βασιλιά των Μολοσσών. Ο Πύρρος το 295 π.Χ. μετέφερε εδώ την πρωτεύουσα του κράτους του και την στόλισε με αξιόλογα κτίρια (βασιλικό ανάκτορο, 2 θέατρα, ναοί, ηρώο Αινεία, βουλευτήριο, αγορά, ωδείο, αγάλματα 9 μουσών, κ.λ.π.).
Το έτος 187 π.Χ. καταλαμβάνεται από τους Ρωμαίους οι οποίοι αργότερα την λεηλάτησαν (167 π.Χ.) και το 31 π.Χ. μετέφεραν υποχρεωτικά τους κατοίκους της στην νεοϊδρυθείσα πόλη τους Νικόπολη. Μετά από 1000 χρόνια, στη θέση της αρχαίας Αμβρακίας χτίστηκε η σημερινή πόλη της Άρτας. Σώζονται σήμερα στην παλαιά πόλη της Άρτας τμήματα του κάστρου και ερείπια της αρχαίας Αμβρακίας.
Επίσης σώζεται το αρχαίο θέατρο της Αμβρακίας το οποίο βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου, στο κέντρο της αρχαίας Αμβρακίας. Πρόκειται για μικρό θέατρο που χτίστηκε τον 4-3 π.Χ. αιώνα. Διακρίνεται ο χώρος της ορχήστρας και 4 σειρές κερκίδων. Ο χώρος της ορχήστρας είναι τέλειος κύκλος διαμέτρου 6,70 μέτρων. Σε διαδοχικές ανασκαφές ήρθαν στο φως πολλά ευρήματα που στεγάζονται στα αρχαιολογικά μουσεία Άρτας, Ιωαννίνων, Αθηνών και Λονδίνου. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν κοσμήματα, τεφροδόχους, αγγεία, νομίσματα, τάφους διαφόρων τύπων, οχυρώσεις, κ.λ.π.
Κατά τις ανασκαφές αποκαλύφθηκε και η Ιερή Οδός της Αμβρακίας, μέσα στην πόλη της Άρτας, με πλάτος 12 μέτρα. Στο χώρο αυτό βρέθηκε και επιτύμβια πλάκα με σπάνια αρχαϊκή επιγραφή του 6ου αιώνα π.Χ. με ονόματα πεσόντων και το όνομα Αμβρακία, στη Δωρική διάλεκτο.
Ο χώρος της αρχαίας Αμβρακίας είναι πάντα ανοικτός και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Στην περιοχή της Άρτας στο δρόμο προς Γραμενίτσα στη θέση Μαράτι, βρίσκεται το μεγαλόπρεπο οθωμανικό μνημείο «Τζαμί του Φαϊκ Πασά». Το τζαμί αυτό το έχτισε στο τέλος του 15ου αιώνα ο Φαϊκ Πασάς, πρώτος Τούρκος διοικητής της Άρτας. Από τα αρκετά οθωμανικά τεμένη της περιοχής της Άρτας είναι το καλύτερα διατηρούμενο σήμερα.
Είχε χτιστεί πάνω στα θεμέλια του Ναού του Τιμίου Προδρόμου. Χρησιμοποιήθηκαν υλικά που πάρθηκαν από μνημεία της Άρτας και της Νικοπόλεως. Η εξωτερική του διακόσμηση περιλαμβάνει οδοντωτές ταινίες. Εδώ ο Φαϊκ Πασάς διετέλεσε επί 40 χρόνια ιμάμης του τζαμιού και τάφηκε στον αυλόγυρο. Το τζαμί ανακατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα. Σήμερα λειτουργεί στο τζαμί χριστιανικός Ναός του Αγ. Ιωάννη του Ρώσου. Παρά την ερήμωση του το τζαμί διατηρεί την εξωτερική του μεγαλοπρέπεια. Η ονομασία της περιοχής (Μαράτι), οφείλεται στο ότι κοντά στο τζαμί λειτουργούσε ορφανοτροφείο που τουρκικά λεγόταν «ιμαρέτ».
Η βιβλιοθήκη του Συλλόγου Σκουφά στεγάζεται στο κτίριο του ιστορικού μουσείου Σκουφά, στην ομώνυμη πλατεία της πόλης της Άρτας. Περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό από σπάνια βιβλία.
Το μουσείο Φυσικής Ιστορίας Σκουφά βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του γεφυριού της Άρτας και απέχει 1 χιλιόμετρο από την πόλη. Στεγάζεται σε ιδιόκτητο νεοκλασικό οίκημα του 1864 που χτίστηκε από Αυστριακό αρχιτέκτονα. Στην αρχή λειτούργησε σαν στρατώνας, αργότερα σαν φυλάκιο του γεφυριού και τουρκικό τελωνείο όταν τα σύνορα της Ελλάδος ήταν στον Άραχθο. Τελικά παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών στο σύλλογο «Σκουφά». Ανακαινίσθηκε και από το 1983 λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο με πάρα πολλά εκθέματα (από έλλειψη χώρου, πολλά είναι αποθηκευμένα).
Τηλ.: 26810 22192
Το ιστορικό μουσείο Σκουφά βρίσκεται στην πλατεία Σκουφά της Άρτας, δίπλα από την Παναγία την Παρηγορήτισσα. Στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο του Συλλόγου Σκουφά που το δώρισε ο Πέτρος Γαρουφαλιάς (Γαρουφάλειος στέγη).
Στο μουσείο υπάρχει πλούσια συλλογή από λαογραφικά εκθέματα:
Επίσης στο μουσείο υπάρχει και βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία.
Τηλ.: 26810 22795
Από το έτος 1973 λειτουργεί η Aρχαιολογική συλλογή Άρτας. Στεγάζεται στην πρώην τράπεζα (=τραπεζαρία) της μονής Παρηγορήτισσας που κτίστηκε το 13ο αιώνα.
Εδώ μπορεί κανείς να δει επιτύμβιες στήλες, κτερίσματα τάφων, ευρήματα από την αρχαία Αμβρακία, ευρήματα από το σπήλαιο Κουδουνότρυπα Καστανιάς και από άλλα σημεία του νομού Άρτας.
Αξιόλογα εκθέματα:
Τηλ.: 26810 28692
Βρίσκεται στην πόλη της Άρτας και είναι από τα καλύτερα αξιοθέαταΒυζαντινό κάστρο του 13ου της περιοχής. Πρόκειται για αιώνα που χτίστηκε πάνω στο πανάρχαιο περίτεχνο κάστρο της Αμβρακίας. Οι αρχαίοι Κορίνθιοι αποίκησαν την Αμβρακία το 625 π.Χ. και την περιτείχισαν. Στις βάσεις του Βυζαντινού τείχους, διακρίνονται τμήματα του παλαιού τείχους της Αμβρακίας που χαρακτηρίζεται από την χρησιμοποίηση αρχαίων ογκολίθων με πολύ καλή κατασκευή.
Το κάστρο έχει σχήμα μη κανονικού πολυγώνου με μήκος 280 μέτρα, πλάτος 175. Τα τείχη του έχουν ύψος 10 μέτρα και πάχος 2,5 μέτρων. Tο κάστρο αναστηλώθηκε και επεκτάθηκε επί Μιχαήλ Β’ της Ηπείρου (1230-1268). Είναι από τα ωραιότερα ελληνικά κάστραεπάλξεις και διατηρείται σε αρίστη κατάσταση με , πύργους και πυλώνες με πολύ λίγες μεταγενέστερες προσθήκες.
Ήταν πολύ ισχυρό κάστρο και χρησιμοποιήθηκε από τους επαναστατήσαντες κατά της Βυζαντινής επικυριαρχίας. Έτσι, μόνο με τη διπλωματία ο Ιωάννης Καντακουζηνός έπεισε τον επαναστάτη Βασιλίτζη να το παραδώσει. Κατά το 1204, όταν κατελήφθη η Πόλη από τους σταυροφόρους, εδώ βρήκαν καταφύγιο οι Άρχοντες Άγγελοι Κομνηνοί και ίδρυσαν το Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Στο εσωτερικό του κάστρου λειτούργησαν φυλακές όπου φυλακίστηκε ο αγωνιστής του 1821 Μακρυγιάννης. Σήμερα στο εσωτερικό του κάστρου στεγάζεται το Δημοτικό Θέατρο της πόλης της Άρτας.
Η Κόκκινη Εκκλησιά βρίσκεται στη θέση Παλαιοχώρι, κοντά στη Δροσοπηγή (Βουργαρέλι) του νομού Άρτας, σε απόσταση 56 χλμ. από την πόλη της Άρτας. Η ανέγερση της τοποθετείται στα τέλη του 13ου αι. επί Δεσπότου Άρτας Νικηφόρου του Α’ (υπάρχει επιγραφή εντός του Ναού). Η Κόκκινη Εκκλησιά λέγεται ότι πήρε το όνομα της από το χρώμα των τούβλων που είναι χτισμένοι οι εξωτερικοί τοίχοι. Λέγεται και «Βασιλομονάστηρο» αλλά και Παναγία Βελλάς, ίσως γιατί εκεί κοντά υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Βελλά ή από το ότι έγινε Μετόχι της Μονής Βελλάς Ιωαννίνων.
Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα Ναοδομίας Βυζαντινής τέχνης, αφιερωμένος στο Γενέθλιο της Θεοτόκου και διατηρείται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα. Είναι χτισμένη στον τύπο του δικιόνιου σταυρειδούς εγγεγραμμένου ναού και έχει γύψινο τέμπλο. Η εξωτερική διακόσμηση είναι παρόμοια με αυτή του ναού του Αγ. Βασιλείου που βρίσκεται στην πόλη της Άρτας. Φωτίζεται από μεγάλα τοξωτά παράθυρα.
Επιγραφή μας πληροφορεί ότι η αγιογράφηση του κυρίως ναού έγινε τα έτη 1295 και 1296. Σήμερα σώζονται λιγοστές αγιογραφίες. Στο νάρθηκα διατηρούνται σε καλύτερη κατάσταση, και μάλιστα σώζεται μια πολύ ενδιαφέρουσα τοιχογραφία που εικονίζει την Θεοτόκο Βρεφοκρατούσα να πλαισιώνεται από δύο ζεύγη κτητόρων του ναού, του ζεύγους Θεοδώρου Τζιμισκή και της συζύγου του Μαρίας που χρηματοδότησαν την αγιογράφηση και του ζεύγους Ιωάννη Τζιμισκή και της συζύγου του Άννας. Οι προσωπογραφίες αυτές μάλιστα θεωρούνται από τις αρχαιότερες στα Βαλκάνια. Η Βυζαντινή πόρτα του νάρθηκα είναι ξυλόγλυπτη και σώζεται μέχρι σήμερα.
Βρίσκεται κοντά στο χωριό Καλλιθέα σε δεσπόζουσα θέση, σε κατάφυτη περιοχή. Πρωτοκτήτωρ ήταν ο ιερομόναχος Ιωακείμ (1652) όπως αναγράφεται στη θύρα του καθολικού. Λέγεται ότι η μονή ήταν μετόχι του μεγάλου σπηλαίου Καλαβρύτων. Ήταν πλούσιο μοναστήρι και έδωσε μεγάλο παρόν στους Εθνικούς Αγώνες. Η ιστορία της δεν είναι γνωστή γιατί τα κειμήλια και ντοκουμέντα που έκρυψε το 1944 (στην κατοχή) ο Παπα Xρήστος, χάθηκαν.
Ο ρυθμός του ναού αρχικά ήταν βασιλική με τρούλο (που κατέρρευσε). Οι αγιογραφίες είναι διαφόρων εποχών, 17ου και 19ου αιώνα, αρίστης τεχνοτροπίας. Παλαιότερες είναι στο ιερό βήμα (16ος – 17ος αιώνας). Κορυφαία είναι η σκηνή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το ιερό βήμα φαίνεται ότι διατηρήθηκε από την παλαιότερη εκκλησία που υπήρχε κατά την ανακαίνιση του 1652. Πίσω από το καθολικό είναι το κοιμητήριο των ηγουμένων Ιωσήφ και Αμβροσίου. Ήταν ανδρικό μοναστήρι που διαλύθηκε το 1944, και ήταν εγκαταλειμμένο μέχρι το 1962 οπότε και έγινε ανακαίνιση. Επίσης, πρόσφατα έγινε ξανά ανακαίνιση. Η μονή γιορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Η Μονή Αγίου Γεωργίου βρίσκεται σε μια δασώδη περιοχή, πολύ κοντά στο χωριό Δροσοπηγή (Βουργαρέλι) του νομού Άρτας. Είναι περιτειχισμένη μονή και σύμφωνα με επιγραφή το καθολικό της χτίστηκε το 1690. Ο ναός και τα κελιά (τα κελιά είναι νεότερα) σώζονται σε άριστη κατάσταση.
Ο Ναός είναι μονόκλιτη σταυρεπίστεγη Βασιλική με μεγάλο οκταγωνικό τρούλο και στηρίζεται εξωτερικά με μεγάλα αντερείσματα. Το καθολικό έχει τοιχογραφίες του 1714 από Καλαρρυτινούς Ζωγράφους, όπως αναφέρει σχετική επιγραφή (κατά μια άποψη το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1714, όταν δηλαδή έγινε και η αγιογράφηση).
Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και κατασκευάστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα. Οι φορητές εικόνες του ναού είναι επίσης του 18ου αιώνα, ηπειρωτικής τέχνης. Το πιο αξιόλογο κειμήλιο που υπάρχει είναι μια ασημένια λειψανοθήκη του 1859, σκαλισμένη από Καλαρρυτιώτη ασημουργό.
Είναι από τα ιστορικά μοναστήρια που ήταν κέντρα επαναστατικά και πνευματικά κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Εδώ ο Ηγούμενος Χριστόφορος μπροστά σε οπλαρχηγούς (Γ. Καραϊσκάκης, Γώγος Μπακόλας, Κουτελίδας, Ίσκος, Ράγγος, Κουτσονίκας) και παλικάρια, ύψωσε τη σημαία της επανάστασης κατά των Τούρκων.
Ο Βυζαντινός ναός του Αγίου Βασιλείου Βρίσκεται κοντά στο ναό της Αγίας Θεωδώρας, μέσα στην πόλη της Άρτας, στη συνοικία «Τουρκοπάζαρο». Χτίστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα αν και από την τεχνοτροπία του μερικοί θεωρούν πιθανό τον 13ο αιώνα. Σε επαφή με το ναό είναι και τα παρεκκλήσια του Αγ. Γρηγορίου και του Ιωάννου Χρυσοστόμου, που επικοινωνούν εσωτερικά με τον κεντρικό ναό.
Εκτός από τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό του Ναού αξιόλογη είναι και η φορητή εικόνα της Παναγίας με τον Χριστό στο Τέμπλο, Κρητικής τέχνης. Πρόκειται για ένα ναό που η κεραμική του διακόσμηση, τα γυάλινα πλακίδια και τα δίλοβα παράθυρα τον καθιστούν ένα πραγματικό διακοσμητικό καλλιτέχνημα. Εντυπωσιακές είναι οι εφυαλωμένες πήλινες εικόνες με την Σταύρωση και τους Τρεις Ιεράρχες που βρίσκονται στο αέτωμα της ανατολικής πλευράς.
Οι τοιχογραφίες του ναού είναι του 17ου αιώνα. Η στέγη του κάηκε το 1821. Για το ιστορικό του γνωρίζουμε μόνο ότι στον περίβολό του λειτούργησε η σχολή Μανωλάκη, από το 1662 έως το 1821.
Η Βυζαντινή Μονή Παρηγορήτισσας βρίσκεται μέσα στην πόλη της Άρτας. Πρόκειται για το σπουδαιότερο βυζαντινό μνημείο της Άρτας, αριστούργημα της βυζαντινής τέχνης με δικό της τύπο βασιλικού ρυθμού. Κτίστηκε μεταξύ των ετών 1283 – 1296 σαν γυναικεία μονή, πάνω σε θεμέλια αρχαίου ναού από τον Νικηφόρο Α’ Κομνηνό Δούκα και τη γυναίκα του Άννα Παλαιολογίνα Καντακουζινή.
Η αρχιτεκτονική του ναού, οι τοιχογραφίες, τα γλυπτά του, ο θαυμάσιος τρούλος και γενικά το μεγαλείο του εσωτερικού και εξωτερικού διακόσμου, αποτελούν πραγματικό καύχημα της περιόδου του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ο μεγαλοπρεπής αυτός ναός είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Για το ναό έχουν γραφεί πολλές λεπτομέρειες σε διάφορες εκδόσεις και διατριβές.
Από το παλιό γυναικείο μοναστήρι, σώζονται: Ο ναός, η Αγία Τράπεζα, 16 κελιά και η Tράπεζα (χώρος εστίασης) που αναστηλώθηκε και στεγάζει ευρήματα της αρχαίας Αμβρακίας.
Η μονή έχει χαρακτηρισθεί και λειτουργεί ως μουσείο. Υπάγεται στην 8η εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων.
Τηλέφωνο μουσείου: 26810.28692
Η μονή Αγίας Θεοδώρας βρίσκεται μέσα στην πόλη της Άρτας. Η βασίλισσα Θεοδώρα, σύζυγος του Μιχαήλ Β’ Δεσπότη της Ηπείρου, έκτισε πάνω στον παλιό ναό του Αγίου Γεωργίου που προϋπήρχε γυναικείο μοναστήρι το 1270. Στόλισε το ναό, μόνασε εκεί μέχρι το 1281 και τάφηκε εκεί.
Σήμερα σώζονται ο ναός της μονής, ο πυλώνας, κομμάτια από τη γλυπτή και γραπτή διακόσμηση, καθώς και ο τάφος της βασίλισσας. Πρόκειται για ωραιότατη τρίκλιτη βασιλική εξαιρετικής τέχνης με κεραμική διακόσμηση. Ο πρόναος και οι τρεις νάρθηκες είναι του 13ου αιώνα. Η βασίλισσα Θεοδώρα ανακηρύχθηκε οσία και πολιούχος της Άρτας.
Ο ναός συμπεριλαμβάνεται στα πιο αξιόλογα δείγματα βυζαντινής τέχνης από τα μνημεία της πόλης της Άρτας.
Ειδήσεις & Νέα από την Ήπειρο
Ασπροχώρι
Μονή Σέλτσου
