Πάργα
Η Πάργα βρίσκεται 68 χλμ. βορειοδυτικά της Πρέβεζας και 50 χλμ. νοτιοανατολικά της Ηγουμενίτσας. Ανήκει στο νομό Πρέβεζας ο οποίος βρίσκεται στην Ήπειρο. Η πόλη της Πάργας είναι αμφιθεατρικά χτισμένη και είναι από τα ωραιότερα παραθεριστικά θέρετρα της χώρας. Γραφικά στενά οδηγούν στο κάστρο, στα καταστήματα, στα εστιατόρια αλλά και στα πολλά μπαρ και κλαμπ που υπάρχουν στην πόλη.
Η όλη εικόνα με το γραφικό κόλπο, το πανέμορφο νησάκι της Παναγίας και τα πολλά ταβερνάκια, δημιουργεί μία μαγευτική ατμόσφαιρα. Την εικόνα αυτή συμπληρώνουν οι υπέροχες παραλίες της περιοχής: Κρυονέρι, Βάλτος, Λύχνος, Σαρακίνικο, Αϊ-Γιαννάκης. Οι παραλίες αυτές είναι οργανωμένες και προσφέρονται για θαλάσσια σπορ.
Κάθε καλοκαίρι η Πάργα κατακλύζεται από χιλιάδες τουρίστες, καθώς διαθέτει επιπλέον και άριστη τουριστική υποδομή με πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, κάμπινγκ, εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, κλαμπ, που αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις στους επισκέπτες .
Όμως και η ιστορία της Πάργας είναι εξίσου γοητευτική:
Κατά την παράδοση οι κάτοικοι της εγκαταστάθηκαν εκεί από τον οικισμό Παλιόπαργα στον Πετζοβολιό, το απέναντι βουνό, μετά από σημάδι της Παναγίας. Λέγεται ότι η εικόνα της «έφευγε» συνεχώς από την Παλιόπαργα και οι κάτοικοι την έβρισκαν στο λόφο που σήμερα δεσπόζει το κάστρο.
Όμως αρχαιολογικά ευρήματα που εντοπίστηκαν μέσα στον οικισμό και στην γύρω περιοχή δείχνουν ανθρώπινη παρουσία στο σημείο ήδη από την νεολιθική εποχή. Το 1337 ο νέος οικισμός γύρω από το κάστρο αναφέρεται για πρώτη φορά σε βυζαντινά έγγραφα.
Από τον 15ο ως το τέλος του 18ου αι. η Πάργα είναι περιοχή αυτοδιοικούμενη, κάτω από την προστασία των Βενετών. Λόγω της θέσης της, αλλά και της ευημερίας που απολάμβαναν οι κάτοικοι της, έγινε στόχος επιδρομέων, αλλά και του περίφημου πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.
Το 1797 περνάει στην κατοχή των Γάλλων και έπειτα των Άγγλων, που θα την παραχωρήσουν στον Αλή Πασά. Λόγω της βοήθειας που προσέφεραν οι κάτοικοι στους πολιορκημένους Σουλιώτες θα υποστούν αντίποινα από τον Αλή Πασά και θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Πάργα.
Στις 15 Απριλίου 1819, Μεγάλη Παρασκευή, οι Παργινοί καίνε τους νεκρούς τους και φεύγουν για την Κέρκυρα. Ο Αλή Πασάς θα αναγκαστεί να φέρει Τούρκους και Έλληνες από την Ήπειρο για να κατοικήσουν την ερημωμένη πόλη. Οι Παργινοί θα επιστρέψουν στον τόπο τους μετά τον Φεβρουάριο του 1913, οπότε και απελευθερώνεται η Πάργα από του Τούρκους μαζί με την υπόλοιπη Ήπειρο.
